Sobotnie modlitwy w krakowskiej Synagodze Remu

Zdjęcie przedstawia czterech mężczyzn pochylających się nad rozłożonym na pulpicie zwojem Tory. Wszyscy mają okulary, a na głowach jarmułki. Ramiona trzech z nich (kolejno od prawej strony) są okryte tałesami. Za nimi widać kratę oddzielającą przestrzeń bimy od pozostałych przestrzeni synagogi. W tle widoczny także ozdobny żyrandol i tablica pamiątkowa. | Zdjęcie przedstawia mężczyzn modlących się w synagodze Remu na krakowskim Kazimierzu. Bożnica znajduje się przy ul. Szerokiej 40 i przylega do starego cmentarza żydowskiego. Synagoga Remu jest bożnicą ortodoksyjną i jedyną w Krakowie, w której odbywają się regularne nabożeństwa w szabaty i święta. | Początki synagogi sięgają połowy XVI wieku. W 1553 r. kupiec i bankier królewski Izrael ben Józef starał się uzyskać od króla Zygmunta II Augusta zezwolenie na adaptację własnego domu na synagogę dla syna – wybitnego uczonego i rabina Mojżesza Isserlesa. Swoją nazwę bożnica zawdzięcza właśnie pierwszemu rabinowi. Remu stanowi bowiem akronim od pierwszym liter hebrajskiego zapisu „Rabbi Mojżesz Iserless”. | W 1556 r. król wydał zgodę, ale rok później wielki pożar zniszczył część Kazimierza razem z drewnianą synagogą Iserlessa. W 1558 r. odbudowano synagogę, ale tym razem wzniesiono murowany budynek. | Bożnicę wybudowano w stylu renesansowym. Przez kolejne stulecia była ona jednak przebudowywana i powiększana o przybudówki. W czasie II wojny światowej budynek został zdewastowany przez Niemców, którzy wykradli i zniszczyli wyposażenie. Następnie we wnętrzach urządzono magazyn worków na zwłoki oraz przechowalnię sprzętu pożarniczego. Po wojnie, jesienią 1945 r., synagoga Remu zaczęła ponownie pełnić funkcje sakralne. W latach 1958–1968 w budynku prowadzono prace konserwatorskie. | Marta Frączkiewicz