Po zwycięstwie Dawida

Obraz przedstawia zaczerpnięty z Księgi Samuela (1 Sm 17, 1-58) moment po zwycięstwie Dawida nad Goliatem, gdy młodzieniec ukazuje królowi swe trofeum. Siwowłosy, brodaty Saul ubrany w stalowy pancerz, trzyma za włosy olbrzymią obciętą głowę Goliata. Za nim stoi Dawid w czerwonym berecie z białymi piórami ubrany w ciemny kaftan. Pokonanie olbrzyma było punktem zwrotnym w życiu Dawida, namacalnym znakiem Bożego wybraństwa. Odtąd nie wrócił on już do swego ojca, lecz rozpoczął drogę prowadzącą na tron. Dramatyzm przedstawienia buduje ostre boczne światło, które wyraziście rzeźbi zamyśloną, napiętą twarz Saula, fragmentarycznie oświetla spokojną, uduchowioną twarz Dawida i zesztywniałą, martwą twarz Goliata.

Pierwowzorem obrazu jest dzieło Pietra della Vecchii (1603-1678), Saul i David z głową Goliata. (znane są m.in. wersje z Chrysler Museum of Art i Schorr Collection). W swojej karierze artysta tworzył w różnych stylach artystycznych i ulegał różnorodnym wpływom, w tym artystów współczesnych, a także artystów z poprzedniego wieku. Umiejętnie łączył monumentalność XVI-wiecznej sztuki weneckiej artystów takich jak Tycjan i Tintoretto z dramatycznymi efektami stylu caravaggionistów. Przez jego płótna przewijają się postaci mężczyzn w strojach podobnych do widzianych tutaj, charakterystyczne są zwłaszcza berety z piórami.

Obraz pochodzi prawdopodobnie z kolekcji Augusta i Aleksandry Potockich, został nabyty przed 1850 r.

Hasła Słownika terminów kontekstowych: malarstwo religijne, biblia, Stary Testament, Saul, Dawid, Goliat, Filistyni