Widok Kazimierza od Wisły

Album Lubelskie to dzieło powstałe w latach 1857–1859 na podstawie akwarel wykonanych w 1852 roku przez Adama Lerue. Artysta swymi rysunkami i akwarelami przyczynił się do inwentaryzacji zabytków Lublina i regionu – jak sam napisał we wstępie do tego dzieła – bliskiego jego sercu ze względu na miejsce urodzenia – Dubienkę. Przy jego powstaniu pracowali także Julian Cegliński oraz Władysław Walkiewicz, którzy wykonali litografie w warszawskim zakładzie litograficznym Adolfa Pecqa.

Grafika przedstawia widok północnego, najwyższego z występujących w Kazimierzu Dolnym stoków, na którym są usytuowane reprezentatywne zabytki miasta: kościół św. Jana Chrzciciela i Bartłomieja Apostoła, zamek oraz wieża strażnicza. Kościół farny powstał w XIV wieku, przebudowano go w latach 1610–1613 według projektu Jakuba Balina w stylu renesansu lubelskiego. Zamek wybudowano w 1350 roku z inicjatywy Kazimierza Wielkiego, baszta powstała na przełomie XIII i XIV wieku.

Kazimierz Dolny jest miastem, które ze względu na swe malownicze położenie inspirowało artystów, co znalazło odzwierciedlenie w malarstwie. Historia tego miasteczka sięga XIII wieku, jego rozwój zawdzięczamy Kazimierzowi Wielkiemu. Do najważniejszych budynków należą: średniowieczy zamek, strażnica, kościół św. Jana Chrzciciela i Bartłomieja Apostoła, zespół kościelno-klasztorny Franciszkanów, kościół św. Anny, kamienice Przybyłów, kamienica Celejowska i spichlerze, będące świadectwem rozwijającego się tam handlu zbożem. Ze względu na układ urbanistyczny miasteczko jest objęte ochroną konserwatorską.

Kazimierz Karol Siciński, jeden z głównych architektów, tak mówił o układzie urbanistycznym miasta: „Czar swój Kazimierz zawdzięcza otaczającej go bujnej przyrodzie przepięknie urbanistycznie założonego miasteczka na wysokim brzegu Wisły, na płaszczyźnie kotliny, lekko nachylonej ku brzegowi wiślanemu i otoczonemu z trzech stron wzgórzami – od północy, wschodu i południa; bok zachodni zamyka Wisła”.

Klara Sadkowska