Półmisek owalny, o nieregularnej krawędzi brzegu. Dekoracja w wypukłym reliefie i ryta, ornament roślinno-geometryczny. Głównym elementem kompozycji są uchwyty w formie ulistnionych gałązek, które ułożono na kształt serc.
Zgodnie z nowymi badaniami, fabryka wyrobów z gliny polewanej została założona w Rytwianach, najprawdopodobniej przez hrabiego Artura Potockiego (1850-1890), h. Pilawa. Po jego śmierci zarządzana była przez jego córkę Różę. Dyrektorem zakładu był Czesław Psarski, który prawdopodobnie prowadził zakład do 1905 roku, gdyż w kolejnym roku jego nazwisko pojawiło się na liście płac manufaktury ćmielowskiej. W Rytwianach formierzem i modelerem był Isidoro D'Angelo, który najprawdopodobniej pochodził z sycylijskiej rodziny o tradycjach garncarskich. Stąd w asortymencie fabryki znajdowały się plastycznie ukształtowane figurki powlekane jednorodnym ciemnożółtym, brązowym lub zielonym szkliwem, choć niewykluczone, że przedstawienia zwierząt, które spełniały rolę przycisków do papieru, wzorowane były na wyrobach z Lubartowa. W Muzeum Narodowym w Kielcach znajdują się zarówno naczynia, jak i gipsowe formy do produkcji talerzy, datowane na 1892 rok. Na tej podstawie przyjęto datowanie półmiska ze zbiorów malborskich.
dr Barbara Pospieszna