Pulpit muzyczny

Stolik o prostokątnym blacie, wsparty asymetrycznie, przy jednym z krótszych brzegów na masywnej toczonej kolumnie. Kolumna ustawiona została na podstawie o kształcie wydłużonego trójkąta równoramiennego, o ściętych prosto narożnikach, wklęsłych ramionach i podstawie zamkniętej półkoliście. Pod wierzchołkami postawy i pod półkolistym zamknięciem umieszczone zostały cztery toczone, spłaszczone kuliste nóżki. Nad nóżkami, od strony wierzchniej podstawa została ozdobiona trzema plakietkami z metalu w kolorze żółtym, w formie stylizowanych różanych krzewów.

Kolumna składa się z dwóch elementów, z których górny połączony jest z blatem za pomocą poprzecznej belki i dodatkowo wzmocniony trójkątnym prostopadłym wspornikiem. Górny element opatrzony jest ponadto zębatkowym trzpieniem, wchodzącym w dolną część kolumny, opatrzoną mechanizmem służącym do jej wysuwania za pomocą korbki w formie lwiej głowy wykonanej z żółtego metalu oraz żelazną dźwignią zwalniającą zatrzask blokady. Cokół, dół trzonu oraz kapitel kolumny ozdobione zostały obręczami z metalu w kolorze żółtym.

Blat w połowie dalszej od podpory został z obu przeciwległych boków opatrzony symetrycznymi, rozkładanymi wieloelementowymi pulpitami, które mogły być wykorzystywane jako podpórka pod książkę lub nuty. Każdy pulpit opatrzony został parą rozkładanych podstawek pod świeczniki, a kąt podparcia regulowany jest za pomocą podpórki blokowanej na zębatkach.

Ten praktyczny mebel o regulowanej wysokości służył do wsuwania pod łóżko, tak by osoba leżąca mogła używać go do pisania, czytania lub jedzenia i był rozpowszechniony w Europie od początku XIX wieku. Opisywany egzemplarz dzięki symetrycznie umieszczonym rozkładanym pulpitom mógł nie tylko być przysuwany do łóżka z dowolnej strony, ale także wykorzystywany jako pulpit muzyczny dla jednej lub dwóch osób, siedzących lub stojących.