Zygmunt III (1566-1632) - portret

Nieznany osiemnastowieczny malarz polski ukazał na gładkim, brązowym tle popiersie Zygmunta III z dynastii Wazów (1566-1632), króla Polski (od 1587) i w latach dziewięćdziesiątych XVI w. króla Szwecji (1592-99).

Na monarszym wizerunku w konwencji rex armatus („król zbrojny”), pochodzącym z galerii obrazów hrabiów Potockich w pałacu w Wilanowie, realistycznie ujęto rozpoznawalne - także na innych dziełach - cechy fizjonomiczne portretowanego, takie jak: pociągła, nieco trójkątna twarz (o płaskim i linearnym modelunku), ufryzowane wąsy pod długim nosem, czarne, krótko przystrzyżone włosy, mała bródka. Monarcha odziany jest w zbroję, która od początku XVI w. zyskała funkcje reprezentacyjne, ewokując, sama w sobie, władzę świecką i stanowiąc reminiscencję popularnego od stuleci wzorca osobowego władcy-rycerza.

Na zbroję, ozdobioną dość oszczędnie elementami złoconymi, polski król narzucił płaszcz w kolorze zielonym, z akcentami barwy ugrowej, podbity futrem gronostajowym i spięty pod szyją dekoracyjną broszą, wysadzaną drogimi kamieniami. Prawą rękę Zygmunt III Waza wsparł na biodrze.

Zygmunt III (1566-1632), król Polski; konwencja rex armatus („król zbrojny”); zbroja; galeria obrazów hrabiów Potockich w pałacu w Wilanowie.

Agnieszka Woźniak-Wieczorek