Komora Celna

Lata 1815–1830 to czas rozwoju gospodarczego Lublina. Pojawiły się nowe budynki użyteczności publicznej. Jednym z nich była Komora Celna przy placu Litewskim na rogu ulic Czechowskiej (obecnie 3 Maja) i Krakowskie Przedmieście. Kamienica, gdzie mieścił się ten urząd, została wykupiona przez Skarb Królestwa Polskiego w 1824 roku. W sąsiedztwie wystawiono neogotycki gmach Komisji Obwodu Lubelskiego. Autorem projektu był Jan Stomf (Stompf). Pomiędzy Komorą i Komisją Obwodową miały się znaleźć Wagarnia oraz Skład. Tak powstałby kompleks trzech budynków stojących w jednej linii. W projekcie zakładano, że elewacje skrajnych budynków (Komory i Komisji) będą jak lustrzane odbicia. Niestety tak się nie stało. Jedynie piętrową siedzibę Komory zwieńczyła wysoka attyka w stylu neogotyckim. W przylegającym od prawej strony murze była brama wjazdowa, co uwieczniono na fotografii z około 1901 roku. Zdjęcie wykonał fotografik o rosyjsko brzmiącym nazwisku Dagajew, który zapewne przez krótki czas przebywał w Lublinie. W latach 1912–1914 w miejscu Komory wybudowano zaprojektowany przez Włodzimierza Sołowiowa gmach Banku Państwa Rosji. Przez następne stulecie miały tu siedzibę różne instytucje bankowe. W dwudziestoleciu międzywojennym w pomieszczeniach po Komisji Obwodowej, przy dzisiejszej ulicy Żołnierzy Niepodległej (do niedawna I Armii Wojska Polskiego), mieściły się Starostwo Powiatowe oraz Urząd Śledczy Policji. Dziś znajduje się tu Powiatowa Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna.