Załuski Marcin (1700-1765) - portret

Zamknięta w owalu kompozycja malarska przedstawia popiersie Marcina Załuskiego herbu Junosza (1700-1768), biskupa pomocniczego płockiego, opata komendatoryjnego sulejowskiego (1760), kantora krakowskiej kapituły katedralnej (1747-1763) i kanonika krakowskiej kapituły katedralnej prebendy Rosiewskiej (od 1692), jezuity. Marcin Załuski był synem Aleksandra Józefa Załuskiego i Teresy Załuskiej z domu Potkańskiej; bratem Andrzeja Stanisława Załuskiego (1695-1758) i Józefa Andrzeja Załuskiego (1702-1774), również duchownych.

Na portrecie został ukazany w starszym wieku, w ujęciu popiersiowym, zwrócony 3/4 w lewą stronę. Duchowny jest ubrany w obszerną sutannę, którą przykrywa narzuta zwana mucetem, uszyta z eleganckiego materiału, prawdopodobnie jedwabiu, w kolorze niebieskim, zapinana z przodu. Na sutannę Marcin Załuski założył rokietę, czyli rodzaj komży, uszytej z białej tkaniny lnianej (rękawy oraz dół rokiety zazwyczaj dekorowano koronką). Na półdługich (do ramion) siwych włosach portretowanego spoczywa jedwabna niebieska piuska. Na piersiach leży złoty krzyż, zawieszony na takimż łańcuchu. W tle z prawej strony u góry widoczna tarcza herbowa szlacheckiego rodu Junosza, pod którą znajduje się napis, poprowadzony kursywą i sporządzony białą farbą: Marcin Złuski Biskup Rosmeński Suffragan Płocki Xiąże Sieluński R: 1678. Tło w odcieniach szarości, gładkie.

Marcin Załuski herbu Junosza (1700-1768); biskup pomocniczy płocki; jezuita; historyczna kolekcja wilanowska.

Agnieszka Woźniak-Wieczorek