Stephanie, Łańcut
Fotografia
koniec XIX w.
Muzeum – Zamek w Łańcucie
Jest częścią kolekcji: Sztuka starożytna
Lekytami nazywa się w ceramice Starożytnej Grecji naczynia, które przypominają dzban, są jednak dużo bardziej wysmukłe, mają walcowaty brzusiec, wąską szyjkę i szeroki wylew. Zabytek wilanowski należy do grupy tzw. lekytów aryballosowych, których kształt jest bardziej przysadzisty, a brzusiec kulisty. Tak dekorowane naczynia – pokryte czarnym firnisem i ozdobione dekoracją białą, czerwoną i żółtą - powstawały w II. połowie IV i na początku III wieku p.n.e.. Ich najlepsze egzemplarze stworzono w rejonie Apulii, skąd najprawdopodobniej pochodzi wilanowski egzemplarz. Określa się je terminem „Gnathia” pochodzącym od nazwy starożytnej miejscowości Gnathia (Egnatia), w której wiele z nich odnaleziono.
Lekyt nie zachował się do naszych czasów w całości – jednak podczas konserwacji zrekonstruowano brakującą część szyjki, wylew i uchwyt. Naczynie wykonano z gliny w piaskowożółtym kolorze, ale jej naturalny kolor skrywa na większości powierzchni czarny firnis (zwany też pokostem), którym został pokryty. Jego główną ozdobę stanowi dekoracja malowana biała farbą – charakterystyczną dla stylu Gnathia. Na trzech, pionowo ustawionych pąkach kwiatów siedzi niewielki ptaszek, a całość okala wić roślinna. Motyw ten jest dość bardzo rzadko spotykany.
Agnieszka Żuber, na podstawie badań W. Dobrowolskiego
„Wazy Greckie Stanisława Kostki Potockiego”, Warszawa 2007.
Autor / wytwórca
Rodzaj obiektu
naczynie użytkowe...
Technika
czarnofirnisowanie, malowanie
Tworzywo / materiał
glina
Czas powstania / datowanie
Miejsce powstania / znalezienia
Właściciel
Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie
Numer identyfikacyjny
Lokalizacja / status
koniec XIX w.
Muzeum – Zamek w Łańcucie
XIX wiek
Muzeum – Zamek w Łańcucie
XIX wiek
Muzeum – Zamek w Łańcucie
odkryj ten TEMAT
Muzeum – Zamek w Łańcucie
odkryj tę ŚCIEŻKĘ
Ścieżka edukacyjna