Mężczyzna - portret

Przedstawiony na portrecie ze zbiorów wilanowskich siedzący na krześle rudowłosy mężczyzna w średnim wieku nie został dotychczas zidentyfikowany.

Pociągłą twarz modela okalają krótko przystrzyżone, podobnie jak włosy, rudawe bokobrody. Ubrany jest w ciemny surdut otwarty na gors białej rozpinanej koszuli. Szyję mężczyzny spowija szczelnie wysoki aż po podbródek i dolną część brody biały kołnierz, owinięty sutym granatowym krawatem. Nie ma wątpliwości, w oparciu o modowe wzorce serwowane przez ówczesne poczytne żurnale, że niniejszy ubiór męski, składający się z surduta o dopasowanym kroju i smukłym, wydłużonym stanie oraz sztywnego kołnierza, stanowiącego element stroju formalnego, odpowiadał aktualnym trendom, utrzymującym się przynajmniej od lat dwudziestych XX w. Dopełnieniem owego stroju było nakrycie głowy (zazwyczaj cylinder). Prawą rękę portretowany, ukazany w ujęciu popiersiowym, zakłada za klapę surduta. Tło ciemne, gładkie.

Obraz został namalowany na początku lat trzydziestych XIX w. (data roczna: „1832” znajduje się na licu nad oparciem krzesła) przez nierozpoznanego malarza sygnującego swe dzieła za pomocą inicjałów: „J. R. J. S.” lub „I. R. I. S.”

Portret męski; mężczyzna w średnim wieku; rudowłosy; surdut; 1832 rok.

Agnieszka Woźniak-Wieczorek