Lubomirska Paula Maria z Ossolińskich - portret

Paula Maria Lubomirska (właściwie Helena Tekla) z domu Ossolińska (1622-1687) została ukazana w ujęciu popiersiowym, wprost, w czarnym habicie zakonnym, z narzuconym na wierzch białym płaszczem. Głowa osłonięta białym kwefem, spiętym ciasno pod brodą, na który dodatkowo zarzucono czarny welon. Tło barwy brunatnej, gładkie. Pod wizerunkiem znajduje się napis, objaśniający osobę portretowanej: kanclerzanki koronnej (córki Jerzego Ossolińskiego, kanclerza wielkiego koronnego i Izabeli z Daniłowiczów), wdowy po księciu Aleksandrze Michale Lubomirskim (ok. 1614-1677), wojewodzie krakowskim, staroście sandomierskim i zatorskim, podczaszym królowej i koniuszym koronnym.

Po owdowieniu (1677), księżna Helena Tekla Lubomirska wstąpiła do klasztoru Karmelitanek Bosych w Lublinie u Niepokalanego Poczęcia (najpierw rezydentka klauzurowa – od 1681, później nowicjuszka – 1683, następnie zakonnica). Przyjęła śluby zakonne na łożu śmierci. Zmarła 19 maja 1687 r. w Lublinie jako Paula Maria od św. Wawrzyńca (inne źródła podają, że od Jezusa). Z kilkorga dzieci, które przyszły na świat w jej małżeństwie z Aleksandrem Lubomirskim, pełnoletności dożył jedynie syn Józef Karol (ok. 1660-1702), późniejszy marszałek wielki koronny.

Helena Tekla Lubomirska z domu Ossolińska (1622-1687); siostra zakonna Karmelitanka Bosa Paula Maria Lubomirska; Aleksander Michał Lubomirski (ok. 1614-1677); historyczna kolekcja wilanowska.

Agnieszka Woźniak-Wieczorek