List do Tadeusza Perla

List od ojca do syna. Napisany w dniu – czego nadawca zapewne jeszcze nie wie – rozpoczęcia się inwazji niemieckiej na Związek Radziecki, która przesądzi o losie m.in. wspomnianych w liście Jadwigi z d. Perl Wohl i Stanisława Wohla (jak wynika z listu – małżeństwo już wówczas rozpadło się). Jadwiga wróci do Warszawy do rodziców, Stanisław ucieknie na Wschód, ocaleje.

Jak wynika z adresu, ale i z samej treści (mowa o przerywanym kontakcie), Tadeusz Perl jako Żyd zachowuje wysoką ostrożność w okupowanej Francji, przede wszystkim zmienił adres (zapewne z tego powodu nie mieszka, jak przed wojną, na St. Sulpice, ale na rue Parmentier). Jako nadawca wpisany (inną ręką): Jan Zegart [?] | Gliniana 5 – nie wiemy nic na temat tej postaci.

Treść (pisownia i interpunkcja zmodernizowane):

22/6 1941

Mój Drogi!

Nareszcie otrzymaliśmy od Ciebie wiadomość z 13 bm., z czego bardzo ucieszyliśmy się, gdyż pozostajemy bez wieści od Ciebie od kilku miesięcy. U nas żadne zmiany zasadniczej natury nie zaszły. Jesteśmy zdrowi i jako tako dotychczas przepychamy się. Jadzi ostatnio nieźle się powodziło, pracowała przy przygotowywaniu makietek teatralnych, w związku z tym obraca się w sferach artystycznych. Co teraz porabia, nie wiemy, bo ostatnio pisała w końcu marca. Staś [Wohl, jej mąż – red.] ma zatrudnienie w branży filmowej, lecz nie jest razem z Jadzią. Martwimy się, że jest Ci trudniej niż poprzednio, ale masz na pewno dosyć zmysłu praktycznego, aby sobie radzić. Pisz możliwie często, gdyż tym sprawisz matce i mnie prawdziwą radość. Ukłony od wszystkich domowników i serdeczne ucałowania od nas.

transkr. Ewa Małkowska-Bieniek, oprac. Przemysław Kaniecki