Gorset

Gorset pochodzi z miejscowości Kwasówka w powiecie radzyńskim, powstał w 1928 roku. Jest wykonany z czarnej satyny z podszewką z płótna, został uszyty ręcznie (długość 20,5 cm, szerokość przodu 40 cm). Był noszony przez panny i młode mężatki do stroju świątecznego radzyńskiego. Jest skrojony z sześciu części (dwóch przodów i pleców zszytych z czterech kawałków ze szwem pośrodku). Przy szyi ma głęboki podkrój. Z przodu rozcięcie usztywniono fiszbinami zaopatrzonymi w haftki, przez które przewleka się wstążkę do sznurowania, najczęściej czerwoną. W dolnej części doszyto trzynaście zaokrąglonych klapek, zwanych w tym regionie też taszkami. Gorset jest skromnie zdobiony. Czerwoną, zieloną i białą wełnianą krepinką ma obszyte wszystkie brzegi wzdłuż rozcięcia, wycięcia wokół szyi, wykroju pach oraz klapki. Na przodzie zaszewki, a z tyłu szwy łączące poszczególne elementy dodatkowo są obszyte białą nitką, te na plecach ściegiem krzyżykowym.

Wyróżniającym się kolorem w gorsecie, ale także w innych elementach stroju ludowego, był czerwony, który stosowano jako dominujący lub dodatek, ozdobę. Odpowiednie umieszczenie tego koloru na stroju pozwalało na jego właściwe wyeksponowanie. Miał podkreślać walory ubrania. Spełniał nie tylko funkcję estetyczną, ale także magiczną i erotyczną. Powszechnie na polskiej wsi uważano, że ten kolor ma właściwości zabezpieczające jego właściciela przed różnego rodzaju niebezpieczeństwami, chroni przed urokami i przynosi szczęście. Jego wyrazistość, kojarzona z namiętnością i zmysłowością, sprawiała, że był popularny u ludzi młodych – miał wzbudzać zainteresowanie płci przeciwnej. Do naszych czasów zachował się zwyczaj przypinania do wózka dziecięcego czerwonej kokardki, która ma chronić dziecko.