treść serwisu

Filiżanka - kubek

Jest częścią kolekcji: Porcelana miśnieńska

Nota popularyzatorska

Niewielka i delikatna filiżanka bez uszka powstała około 1735 roku w słynnej manufakturze w Miśni. Ozdobiono ją motywem inspirowanym dekoracją dalekowschodnią nazywanym często „wzorem stolikowym”. Taka dekoracja powstało pod wpływem japońskiej porcelany w stylu Imari, pochodzącej z miasta Arita, a importowanej do Europy z położonego niedaleko portu Imari, skąd została zaczerpnięta jej nazwa. Tak zdobione naczynia cieszyły się ogromną popularnością w XVII i XVIII-wiecznej Europie. Ich kopie, a później także luźno inspirowane stylistyką japońską przedmioty powstawały także w Miśni już od pierwszych lat funkcjonowania fabryki. August II Mocny, inicjator powstania wytwórni i posiadacz imponującej kolekcji dalekowschodniej porcelany, zlecał bowiem wytwórni kopiowanie cennych przedmiotów ze swoich zbiorów.

Zdobienie motywem ze „stolikiem” było wyjątkowo często stosowane na miśnieńskich naczyniach do kawy, herbaty i czekolady, takich jak wilanowska filiżanka. Przedmioty dekorowane w ten sposób najpierw formowano na kole garncarskim, suszono i wypalano po raz pierwszy. Następnie przystępowano do malowania elementów, które miały mieć charakterystyczny ciemnoniebieski kolor. Taką dekorację wykonywano za pomocą kobaltu, a następnie pokrywano przeźroczystym szkliwem i wypalano po raz drugi. Dopiero po kolejnym wyciągnięciu z pieca można było malować innymi kolorami – na czarce wilanowskiej: czerwienią żelaza, fioletem manganu, zielenią i żółcią. Po naniesieniu tych farb naczynko wypalono po raz kolejny. Po dodaniu na nim złotych elementów następował ostatni już wypał.

Naczynia o smukłym kształcie z dodatkowymi uszkami lub bez, służyły do spożywania kawy lub czekolady, podczas gdy herbatę podawano raczej w niższych i szerszych naczynkach. Do delektowania się modnymi napojami używano kompletów wyprodukowanych w Europie lub importowanych z Azji, a elementy europejskie często służyły jako uzupełnienie wybrakowanych i bardzo kosztownych zestawów dalekowschodnich.

Agnieszka Żuber

Informacje o obiekcie

Informacje o obiekcie

Autor / wytwórca

Kittel Johann Martin tokarz

Wymiary

cały obiekt: wysokość: 6,7 cm, szerokość: 6,1 cm

Rodzaj obiektu

naczynie użytkowe...

Technika

farby naszkliwne, kobalt, złocenie

Tworzywo / materiał

porcelana

Czas powstania / datowanie

ok. 1735

Miejsce powstania / znalezienia

powstanie: Miśnia, Saksonia, Niemcy

Właściciel

Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie

Numer identyfikacyjny

Wil.6114

Lokalizacja / status

obiekt nie jest teraz eksponowany

Może Cię również zainteresować:

Dodaj notatkę

Edytuj notatkę

0/500

Jakiś filtr
Data od:
Era
Wiek:
+
Rok:
+
Data do:
Era
Wiek:
+
Rok:
+
asd