Wazonik w kształcie tykwy

Porcelanowy wazonik na niskiej stopce w kształcie podwójnej tykwy. Kulisty brzusiec naczynia przechodzi w szyjkę, w której znajduje się miękkie owoidalne rozszerzenie, przechodzące we właściwą szyjkę z delikatnym rozchyleniem u wylewu. Brzusiec naczynia zdobią kompozycje z ukwieconych gałązek śliwy. Ramiona wazonika obiega ornament z uproszczonym motywie liści bananowca. Przewężenie szyjki podkreśla podwójny pierścień. Górną część rozszerzenia zdobią rzuty liści klonu i bambusa.

Wazon należy do wyrobów białoniebieskich, które zaczęto produkować w Chinach najpewniej w VII wieku. Przedmioty te zdobiono jedynie niebieskim pigmentem w technice podszkliwnej. Pierwsze tego typu naczynia pojawiły się w okresie panowania dynastii Tang (618 – 906). Przedmioty te podlegały jednemu wypałowi. Oznacza to, że niebieską dekorację malowano na wysuszonym czerepie i dopiero po pokryciu przedmiotu szkliwem, poddawano go wypałowi. Z końcem XIII wieku wprowadzono w słynnych manufakturach w Jingdezhen nową recepturę masy porcelanowej i udoskonalono technologię wytwarzania porcelany. Nieprzypadkowo ośrodki w Jingdezhen słyną z najpiękniejszych przykładów porcelany białoniebieskiej, z mistrzowskiego operowania kobaltem.

Wilanowski obiekt jest przykładem porcelany wyprodukowanej z przeznaczeniem na rynek europejski. W XIX wieku przypuszczalnie zdobił dawne Pokoje Chińskie Stanisława Kostki Potockiego.