Maine du, książę - portret

Obraz ten w konwencjonalny sposób przedstawia popiersie Louisa-Auguste’a de Bourbon (1670-1736), księcia du Maine. Młodzieniec ściągnął kapelusz i zawadiackim gestem przytrzymuje go pod pachą. W dużych brązowych oczach czają się wesołe iskierki. Ubrany jest w czerwony frak bogato zdobiony złoconą nitką. Przez piersi przebiega błękitna wstęga orderu Św. Ducha, wytworności stroju dopełnia koronkowy szal zawiązany pod szyją. Mimo młodego wieku twarz księcia jest rozświetlona białym pudrem, ma namalowane rumieńce i uszminkowane usta, których grymas zdradza dobry humor. Z kolei ciemne włosy opadają na prawe ramię dość niedbale, nieujęte w żadną fryzurę. Tło ciemne, dość ostre sceniczne światło wydobywa z mroku kolorową postać. U góry w tle napis kursywą białą farbą: „Duc du Maine”.

Louis-Auguste był najstarszym nieślubnym syn Ludwika XIV i jego oficjalnej metresy Françoise-Athénaïs, markizy de Montespan. Podobnie jak jego rodzeństwo został oficjalnie uznany przez ojca (1673) i stał się jego ulubieńcem. Został nawet wraz ze swymi braćmi umieszczony w linii sukcesji tronu (1714), aby zapobiec wojnie domowej o francuską sukcesję, gdyby zabrakło ślubnego syna. Obawy nie były bezpodstawne, gdyż w ciągu jednego roku zmarli aż trzej następcy, a jedynym spadkobiercą został mały Louis, książę Andegawenii. Oczywiście, była to decyzja kontrowersyjna i spotkała się z powszechną niechęcią (gł. książąt Kondeuszy czy Orleańskich).

Louis-Auguste był sukcesywnie przygotowywany do ewentualnego objęcia władzy, otrzymał wiele zaszczytów i rang wojskowych, m.in. został kawalerem Orderu Świętego Ducha (1686). Gdy król podupadł na zdrowiu i nie był w stanie uczestniczyć w paradzie wojskowej w ogrodach Wersalu (22 XVIII 1715 r.), to Louis-Auguste dostąpił publicznego wyróżnienia – zaszczytu zastąpienia go. Ludwik XIV zmarł 1 września 1715, ustanawiając w testamencie nad nowym małoletnim królem dwóch regentów: księcia Orleanu i księcia Maine, lecz już następnego dnia książę Orleanu w Parlamencie unieważnił te zapisy. Louis-Auguste próbował wystąpić przeciwko tej polityce, jednak ujawnienie spisku i uwięzienie go pogrzebało ostatecznie królewskie nadzieje. Po odzyskaniu wolności (1720) nie mieszał się już do polityki, zamieszkał z żoną w swojej posiadłości w Sceaux, gdzie zmarł w 1736.