Czajnik

Ten niewielki czajniczek został wykonany ze skorupy orzecha kokosowego i cyny. Brzusiec czajnika w formie ściętej od góry połówki kokosa połączono z cynowym odlewem właściwego naczynia. Stopa przedmiotu wspiera się na trzech niewielkich, schodkowo wyciętych nóżkach. Esowaty dziobek u jego nasady, w miejscu styku z kokosową okładziną, ujęto dekoracyjną rozetką. W górnej części brzuśca przymocowano półkolisty, wysoki uchwyt, również ozdobiony u nasady rozetkami.

Skorupa orzecha kokosowego została ozdobiona dwiema reliefowymi scenkami w rezerwach. Rezerwą określa się pole wyodrębnione krawędzią, wypełnione dekoracją. Tu każda z nich prezentuje scenerie krajobrazowe z elementami architektury charakterystycznej dla sztuki dalekowschodniej.

Czajnik z pewnością miał pokrywkę, która jednak nie zachowała się. Ciekawostką dotyczącą tego przedmiotu jest osad herbaciany, który przetrwał na dnie czajnika do czasów współczesnych.

Czajniczek jest dość nietypowym przedmiotem. Przypuszczalnie do kolekcji wilanowskiej włączył go Stanisław Kostka Potocki. Był on autorem koncepcji i aranżacji wyposażenia nieistniejących już Pokoi Chińskich, dawniej zlokalizowanych na piętrze głównej części pałacu. Materiały archiwalne wskazują, że ten interesujący przedmiot zdobił przestrzenie Pokoi Chińskich.