Naramiennik z tarczkami spiralnymi typu Czernice

Naramiennik wykonany z brązu składa się z obręczy zakończonej dwoma dużymi spiralnymi tarczkami. Powierzchnia pokryta jest na kabłąku bogatym zdobieniem złożonym z grup poprzecznych i ukośnych nacięć oraz motywem jodełkowym. W 1899 roku zabytek wyorał na swoim polu rolnik Adolf Kohn. Stanowił element skarbu, który zawierał jeszcze jeden bliźniaczy naramiennik z tarczkami, otwartą niezdobioną obręcz oraz fragmenty kilku innych przedmiotów z brązu: ozdobnego pasa, siekierki, naszyjnika, wąskiej taśmy oraz unikatowej szpili. Cały depozyt datowany 1. połowę III okresu epoki brązu (ok. 1300–1200 BC) został przekazany do zbiorów Towarzystwa Historii i Starożytności Pomorza w Szczecinie dopiero w 1905 roku. W 1928 roku, wraz z całą spuścizną Towarzystwa, trafił do nowo powołanego szczecińskiego muzeum, gdzie był przechowywany do 1944 roku, do momentu ewakuacji zbiorów podjętej z powodu alianckich nalotów na miasto. W tym czasie dwa naramienniki oraz obręcz zostały przetransportowane w głąb Niemiec, natomiast pozostałe przedmioty, a właściwie ich ułamki, zabezpieczono na miejscu. Pozostawione w muzeum zabytki przenoszono w skrzyniach do piwnic lub na niższe pietra gmachu muzealnego przy Luisenstrasse (obecnie ul. Staromłyńska). Połączenie wszystkich elementów skarbu stało się możliwe dopiero w 2009 roku w wyniku polsko-niemieckiej wymiany dawnych zabytków archeologicznych. Skarb z Mielenka Gryfińskiego poza niekwestionowaną wartością ekspozycyjną ma także duże znaczenie naukowe, zwłaszcza w badaniach nad przejawami kultury przedłużyckiej na Pomorzu i jej powiązaniami z innymi obszarami Europy.

Dorota Kozłowska