Tkanina - kraciak

Tkanina została wykonana około 1915 roku w miejscowości Jeleniec, w powiecie łukowskim, jej wytwórca nie jest znany. Ma szerokość 136 cm, długość 174 cm (pośrodku jest zszywana). Utkana została z nici lniano-wełnianej o splocie płótna, z przędzy jednakowej grubości w wątku i osnowie na krosnach pionowych dwunicielnicowych. Kraty są na planie kwadratu, bywały także na planie prostokąta, tworzą zespoły symetrycznych paseczków, a pasy pionowe i poziome bywają niejednakowe. Szersze i wyraźniejszego koloru są pasy pionowe. W przypadku prezentowanej tkaniny zastosowano tu kilka kolorów: granatowy, zielony, żółty i czerwony (nici barwione barwnikami fabrycznymi). Taka forma tkaniny jest zaliczana do dekoracyjnych, służących do ozdabiania przedmiotów, wnętrz mieszkalnych. Używana była jako narzuty na łóżka, ale mogła być wykorzystana do uszycia kobiecego elementu stroju świątecznego, czyli spódnicy. Takie tkaniny były wówczas zazwyczaj dwubarwne (czarno-białe, czarno-granatowe) i miały mniejsze kratki. Nazywano je, ze względu na fakturę, kratówkami. Ten typ materiałów wykorzystywano najczęściej w ostatnim okresie funkcjonowania dawnych ubiorów, wykonywano z nich spódnice w kliny lub tak zwane z ogonem. Były wzorowane już na modzie miejskiej. Tkaniny takie wyrabiano jeszcze w latach 60. XX wieku, później nie było na nie zapotrzebowania, ponadto ich wytworzenie było bardzo pracochłonne, wymagało też posiadania warsztatu tkackiego, który jest dość sporych rozmiarów, a tkaczki nie miały miejsca w domach na jego rozkładanie.