Portret Jadwigi z Zamoyskich Leonowej Sapieżyny

Miniatura przedstawia Jadwigę Sapieżynę, z domu Zamoyską, herbu Jelita.

Jadwiga urodziła się 09.07.1806 r. w Podzamczu jako szóste dziecko Stanisława Kostki Zamoyskiegoi Zofii z Czartoryskich. 09.12.1825 r., w Puławach wyszła za mąż za Leona Sapiehę. Była matką Adama Stanisława, który przeżył jako jedyny z dziewięciorga dzieci urodzonych przez nią dzieci. Wiosną 1830 roku wyjechała do Paryża a do Polski wróciła po klęsce powstania listopadowego, w którym brał udział jej mąż.

Z chorującymi dziećmi często wyjeżdżała do uzdrowisk. Znana była przede wszystkim ze swojej działalności na rzecz potrzebujących. We Lwowie przewodniczyła Towarzystwu Dobroczynności św. Wincentego a Paulo. Prowadziła działalność dobroczynną walcząc z głodem i przyczyniając się do poprawy życia ludności z okolic Lwowa. Również w Przemyślu założyła Towarzystwo Dobroczynności i ochronkę. Organizowała kwesty, koncerty, festyny i loterie fantowe z których dochód przeznaczony był na pomoc najbiedniejszym. 

Zmarła 29.03.1890 r. w Krasiczynie.

Na miniaturze z naszych zbiorów widzimy Jadwigę jako młodą kobietę w ujęciu en face, do pasa. Portretowana ma drobną, owalną twarz i duże niebieskie oczy z mocno zaznaczoną oprawą. Jej ciemne włosy, rozdzielone przedziałkiem, upięte są po bokach w angielskie loki, na  czubku głowy zaś w koronę z warkocza. Fryzurę ozdabia cieniutki łańcuszek z ozdobnym wisiorkiem na czole. Ubrana jest w białą suknię bufiastymi rękawami i odciętą pod biustem, uszytą z delikatnej, mocno marszczonej tkaniny. Na ramiona ma zarzucony cieniutki szal w kolorze niebieskim, który pięknie współgra z kolorem jej oczu.

Miniaturę można zobaczyć w Pokoju 62 na II piętrze naszej ekspozycji.

Anna Szczęsny