Maska antylopy
między 1976 — 2000
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Jest częścią kolekcji: Kolekcja sztuki dogońskiej
Maski dogońskie tańczą w trakcie świąt pogrzebowych Dama, których celem jest odprowadzenie energii życiowej zmarłych (nyama) do miejsca ich ostatecznego spoczynku, w szeregi przodków. Tradycyjnie Dama poprzedza szereg rytuałów skupionych na tworzeniu nowych masek, naprawianiu i malowaniu starych, przygotowywaniu i barwieniu włókien. Prace te wykonują głównie członkowie stowarzyszenia Awa. Pierwszego dnia święta Dama składa się ofiary masce imina na. Następnie Mulono w tajnym języku sigi-so recytuje długą modlitwę oraz wzywa siły nadprzyrodzone do ochrony tancerzy przed różnymi złowrogimi duchami. Tancerze wychodzą z miejsca zwanego potocznie „schroniskiem”, w którym przechowywane są maski i przechodzą przez wioskę, wykonując po drodze szereg rytuałów niezwiązanych z tańcem. Na koniec docierają na główny plac i tańczą przy wtórze bębnów. Drugiego dnia, zwanego gondenu, zamaskowani tancerze odwiedzają tuż przed wschodem słońca dom zmarłego i tańczą na tarasie. Po zakończeniu tańców wracają do „schroniska”, tam zdejmują maski oraz kostiumy i udają się na plac wioskowy, gdzie wspólnie ze starcami piją sadi – napój ze sfermentowanych owoców drzewa sa (Lannea acida). Po południu maski znów wychodzą i tańczą na placu oraz na tarasie domu zmarłego. Trzeciego dnia zamaskowani tancerze gromadzą się na polu Hogona. Tam tańczą wokół motyki używanej przez zmarłego oraz glinianego naczynia z piwem konyo dostarczonego przez jego rodzinę. Następnego dnia motyka i naczynie są niszczone w buszu, co oznacza, że zmarły nie będzie już uprawiał ziemi ani pił piwa. Rankiem oraz po południu czwartego i piątego dnia maski tańczą kolejny raz na placu wioskowym. Szóstego dnia pojawiają się na głównym placu, następnie przechodzą na miejsce, na którym odbywa się targ, po czym odchodzą w kierunku „schroniska”, a święto Dama uznaje się za zakończone.
Ewa Prądzyńska
Inne nazwy
nemdyu larani; danuama
Autor / wytwórca
Wymiary
część drewniana maski: wysokość: 36.2 cm, szerokość: 17 cm
Rodzaj obiektu
rzeźba, maska
Technika
naszywane, skręcane, rozbijane, malowane, techniki snycerskie, ciosane
Tworzywo / materiał
włókno roślinne (włókno z kory drzewa sa), muszle kauri, barwniki naturalne, drewno
Pochodzenie / sposób pozyskania
zakup
Czas powstania / datowanie
Miejsce powstania / znalezienia
Właściciel
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Numer identyfikacyjny
Lokalizacja / status
między 1976 — 2000
Muzeum Narodowe w Szczecinie
między 1976 — 2000
Muzeum Narodowe w Szczecinie
między 1991 — 2000
Muzeum Narodowe w Szczecinie
odkryj ten TEMAT
Muzeum Narodowe w Lublinie
odkryj tę ŚCIEŻKĘ
Ścieżka edukacyjna