Lubomirski Hieronim Augustyn?(1647-1706) - portret

Portret w ujęciu popiersiowym, w formacie owalnym, przedstawia prawdopodobnie księcia Hieronima Augustyna Lubomirskiego (ok. 1647-1706), kasztelana krakowskiego, hetmana wielkiego koronnego. Był trzecim synem Jerzego Sebastiana Lubomirskiego i Konstancji z Ligęzów. Po ojcu odziedziczył dobra Wiśnicz, po matce Rzeszów. W 1685 r. ożenił się potajemnie z Konstancją Bokumówną, nie uzyskawszy uprzednio zwolnienia ze ślubów zakonnych (małżeństwo zostało zalegalizowane dopiero w 1690 r. dzięki silnemu poparciu króla Jana III).

Mężczyzna w średnim wieku, zwrócony 3/4 w prawo, przedstawiony na ciemnym, gładkim tle. Nosi modnie podgoloną czuprynę i wąsy. Portretowany jest ubrany w stalową zbroję z przerzuconym przez ramię karmazynowym płaszczem, podbitym czarnym futrem, na prawym ramieniu spiętym podłużną ozdobną klamrą, wysadzaną drogimi kamieniami (brylantami?).

Wizerunek ukazujący zbliżoną do portretu ze zbiorów wilanowskich pod względem cech fizjonomicznych postać Hieronima Augustyna Lubomirskiego został opublikowany w Żywotach hetmanów Królestwa Polskiego i Wielkiego Księstwa Litewskiego Samuela Brodowskiego (Lwów 1850), z następującym, co ciekawe, podpisem: „Ze zbioru familijnych obrazów Xcia Jerzego Romana Lubomirskiego w Charzenicach” (Biblioteka Narodowa w Warszawie, sygn. G.7037/I).

Hieronim Augustyn Lubomirski; kasztelan krakowski; hetman wielki koronny; Konstancja Bokumówna; Jan III Sobieski.

Agnieszka Woźniak-Wieczorek