Plakieta - talerzyk owalny

Jeden z sześciu owalnych talerzyków, dekorowanych emalią en grisaille w tonach brązowych, z białymi akcentami. Wspólnym motywem dla zestawu są białe meandrujące linie przy krawędziach kołnierza, przechodzące na osi pionowej w kartusze
wypełnione napisami odnoszącymi się do poszczególnych scen. Pomiędzy nimi wić roślinna. Na rewersie popiersie w profilu, zwrócone w lewo bądź w prawo. Naczynia połączone są w pary zgodnie ze związkiem wynikającym z miłosnej historii opisanej w Metamorfozach Owidiusza.

Dekorację lustra naczynia stanowi scena przedstawiająca chłopca o imieniu Friksos, syna króla Atamasa i bogini Nefele, który płynie na zesłanym przez matkę baranie o złotym runie. Chłopiec, aby uniknąć złożenia w ofierze, ucieka z Beocji. Dociera do Kolchidy, gdzie dzięki opiece tamtejszego króla, Ajetesa, dożywa starości. W kartuszach napisy – u góry: Le riche, u dołu: non savant. Na rewersie – Medea w profilu zwróconym w prawo i napis: MEDEA. Scena wykonana została zapewne wg ryciny zamieszczonej we francuskich edycjach dzieła Andrei Alciato Emblematum liber, przygotowanych przez Guillaume’a Roville’a z Lyonu (1548), gdzie dodatkowo wizerunek opatrzony został inskrypcją.

Prawdopodobnym twórcą drzeworytów był Pierre Vase (Eskrich). Talerzyk tworzy parę z naczyniem dekorowanym na rewersie wizerunkiem Jazona w profilu zwróconym w lewo (Wil.215).

Talerzyk był pokazywany warszawskiej publiczności podczas Wystawy starożytności i przedmiotów sztuki w 1856 r. w pałacu hr. Augustostwa Potockich przy Krakowskim Przedmieściu 32 (dziś: Muzeum Uniwersytetu Warszawskiego). Opisano go w katalogu tej wystawy pod pozycją 791/6.

Joanna Paprocka Gajek