Everdingen Allaert Pietersz van i Pynacker Adam - portrety

Jest to miedzioryt pochodzący z obszernego opracowania wydanego w Amsterdamie w latach 1718-1721, autorstwa Arnolda Houbrakena, pt. De groote schouburgh der Nederlantsche konstschilders en schilderessen, co w wolnym tłumaczeniu na język polski brzmi: Wielki teatr malarzy niderlandzkich. Opracowanie jest trzytomowym kompendium, które gromadzi informacje o malarza holenderskiego złotego wieku, omawia ich życie i dzieło. Teksty uzupełnione są rytowanymi portretami malarzy. Książka stanowi fundamentalne źródło do dziejów holenderskiej historii sztuki XVII w. W zbiorach Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie znajdują się dwie ryciny pochodzące z tomu drugiego opracowania (1719); jest to prezentowana odbitka, oraz Wil.5553 – z portretami Jacoba Doesa i Paulusa Pottera (zob. nota).

Portrety artystów ułożone są wertykalnie, jeden nad drugim, z wizerunkiem Pynackera (1620/21-1673) u góry i Everdingena u dołu. Oba ujęte są w owalne ramki, poza którymi roztacza się zadrzewiony krajobraz. Spośród bujnej roślinności wyłania się postać dziecka, może satyra, który podciąga do góry przewieszony przez konar portret Pynackera. Wspomniany artysta, urodzony w Schiedam w Holandii, przebywał przez trzy lata we Włoszech, a także podróżował do Francji. Te formacyjne spotkania ze sztuką, zwłaszcza włoską, rozwinęły w nim zmysł obserwacji, a także ujmowania w obrazach pejzażu w duchu italianizującym.

Everdingen (1621-1675) również zasłynął jako pejzażysta, jednak jego inspiracje pochodziły – w przeciwieństwie do Pynackera – z północy. W jego obrazach często pojawiają się motywy rwących potoków, wodospadów, skał, a zespół tych motywów zaczerpnął z krajobrazu północnego, który mógł oglądać podczas podróży do Skandynawii – Norwegii i Szwecji.

Amsterdam, malarz, życie, dzieło, portret, malarstwo holenderskie, Arnold Houbraken, malarstwo, Skandynawia, Norwegia, Szwecja