Lubomirski Kazimierz - portret

Całopostaciowy (en pied) portret księcia Jana Kazimierza Lubomirskiego (1692-1737), starosty bolimowskiego, w średnim wieku, stojącego (zwrot sylwetki 3/4 w prawo) na tle pochmurnego nieba rozciągającego się nad polem bitewnym, na którym stoi - po prawej stronie - pokaźnych rozmiarów namiot żołnierski. Jan Kazimierz, w pudrowanej peruce na głowie, odziany jest w pełną zbroję płytową typu zachodnioeuropejskiego; narzucono na nią sięgający ziemi płaszcz barwy karmazynowej, podbity futrem gronostajowym. Przez piersi księcia przewieszona została czerwona wstęga orderowa (Order Świętego Huberta widoczny na prawym biodrze). Prawą rękę Lubomirski opiera o hełm, lewą trzyma wyciągniętą ku przodowi.

W prawym dolnym rogu dzieła znajduje się resztka obciętego barokowego kartusza z napisem wykonanym czarną farbą, zaś w lewym górnym rogu napis pociągnięty białą farbą, błędnie identyfikujący portretowanego jako Jerzego Ignacego Lubomirskiego (1687-1753), starostę bohusławskiego, najstarszego syna Hieronima Augustyna Lubomirskiego (ok. 1647-1706), hetmana wielkiego koronnego, kasztelana krakowskiego, i Konstancji Bokumówny (z domu de Alten Bokum; zm. 1709).

Przedstawiony na niniejszym obrazie Jan Kazimierz Lubomirski był drugim co do starszeństwa synem Hieronima Augustyna Lubomirskiego. W 1725 r. poślubił hrabiankę Urszulę Branicką, z którą osiadł w majątku Głogów Małopolski.

Jan Kazimierz Lubomirski (1692-1737), książę, starosta bolimowski; en pied; Urszula z hrabiów Branickich księżna Lubomirska; Jerzy Ignacy Lubomirski (1687-1753), książę, starosta bohusławski; Hieronim Augustyn Lubomirski (ok. 1647-1706), książę, hetman wielki koronny, kasztelan krakowski; Konstancja Bokumówna (Konstancja księżna Lubomirska z domu de Alten Bokum; zm. 1709); Order Świętego Huberta; pole bitewne; namiot żołnierski.

Agnieszka Woźniak-Wieczorek