Poniatowski Stanisław August (1732-1798) - portret

Autorstwo niniejszego owalnego portretu Stanisława Augusta Poniatowskiego (1732-1798), od 1764 r. króla Polski, przypisuje się, ze znakiem zapytania, Marcellemu Bacciarellemu (1731-1818), przyszłemu nadwornemu malarzowi portretowanego.

Młody książę został ukazany w popiersiu (zwrot postaci 3/4 w lewo; głowa 3/4 w prawo), w pudrowanej peruce typu en catogan na głowie, w wytwornym odzieniu wierzchnim: czerwonym, aksamitnym fraku (z ozdobami w formie złotych szamerunków), zapinanym na złote guziki, ze stojącym, czarnym (również aksamitnym) kołnierzem (wokół szyi Poniatowskiego zawiązany biały fular z żabotem). W rozchyleniu książęcego fraka widoczna brokatowa, wyszywana, spodnia kamizelka. Przez pierś przyszłego polskiego monarchy przewieszono błękitną wstęgę Orderu Orła Białego; gwiazda tego nobilitującego odznaczenia została przypięta do poły fraka. Tło gładkie, oliwkowobrunatne.

Po II wojnie światowej opisywany obraz rewindykowano ze Związku Radzieckiego. Był prezentowany wśród innych dzieł sztuki „zabezpieczonych przez ZSRR” na wystawie w Warszawie w 1956 r. Zob.: S. Brzostowski (oprac. pol. wersji kat.), K. W. Mitarewa (oprac. kat.), Wystawy dzieł sztuki zabezpieczonych przez ZSRR: Warszawa, Gdańsk, Poznań, Szczecin, Warszawa [„Sztuka”] 1956, s. 9.

Stanisław August Poniatowski (1732-1798), książę, od 1764 r. król Polski; Marcello Bacciarelli (1731-1818); peruka typu en catogan; Order Orła Białego; aksamitny frak; rewindykacja dzieł sztuki ze Związku Radzieckiego (ZSRR).

Agnieszka Woźniak-Wieczorek