Gabinet przed Galerią

Obecnie wnętrze urządzone jest podobnie jak w XIX wieku, kiedy pełniło funkcję wprowadzającą zwiedzających do galerii obrazów. Elementami rozpoczynającymi wędrówkę po galerii jest, tak jak w XIX w., napis na progu „CUNCTIS PATET INGRESSUS” (Wszystkim wstęp otwarty) na czarnej płycie marmurowej.
Pomieszczenie znajduje się w najstarszej części pałacu wzniesionej przez architekta królewskiego Augustyna Locciego na istniejących wcześniej fundamentach. Pierwotnie znajdowały się tu dwa niewielkie gabineciki, być może połączone arkadą, użytkowane przez królową. Gabinety te miały najprawdopodobniej dekorację stiukową na glifach okiennych zbliżoną do tej w Sypialni Królowej, oraz narożne kominki. Inwentarz z 1696 roku podaje natomiast, że ściany gabinecików pokrywały wzorzyste aksamitne obicia w kwiaty na białym atłasowym tle.
W XVIII wieku z inicjatywy Zofii Denhofowej Jan Zygmunt Deybel zaprojektował wnętrze jednoprzestrzenne likwidując w tym celu ściankę działową.
W latach 30-tych XIX w. pomieszczenie zostało zaadaptowane na cele ekspozycyjne.
W połowie XIX wieku wnętrze uzyskało wystrój zaprojektowany przez Franciszka Marię Lanciego. Zmiana polegała przede wszystkim na nadaniu ścianom koloru różu pompejańskiego uznawanego w tym okresie za najlepszy do ekspozycji dzieł malarskich oraz wykonaniu architektoniczno-rzeźbiarskiej oprawy drzwi. W tym czasie została wykonana polichromia na suficie z alegorią Malarstwo autorstwa E. Bürgera.
W XX wieku kolejny właściciel pałacu Adam Branicki przekształcił wnętrze na Zbrojownię nie zmieniając w sposób znaczący stałych elementów wystroju.
Obecnie wnętrze urządzone jest podobnie jak w XIX wieku, kiedy pełniło funkcję wprowadzającą zwiedzających do galerii obrazów. Elementami rozpoczynającymi wędrówkę po galerii jest, tak jak w XIX w., napis na progu „CUNCTIS PATET INGRESSUS” (Wszystkim wstęp otwarty) na czarnej płycie marmurowej.