Potocki Ignacy (1750-1809) - portret

Hrabia Roman Ignacy Franciszek Potocki, zazwyczaj tytułowany drugim imieniem (Ignacy), urodził się 28 lutego 1750 r. w Radzyniu jako syn hrabiego Eustachego Potockiego, generała artylerii litewskiej i Marianny z Kątskich (Kąckich) Potockiej. Był marszałkiem wielkim litewskim, pisarzem politycznym i właścicielem między innymi cennych zbiorów dzieł sztuki i zbiorów bibliotecznych, przechowywanych w Warszawie i Kurowie (pełnił również funkcję kuratora Biblioteki Załuskich z ramienia Komisji Edukacji Narodowej). Zimą 1772 r. w Warszawie poślubił księżniczkę Izabelę Elżbietę Lubomirską (1755-1783). Zmarł 30 sierpnia 1809 r. w Wiedniu, nie pozostawiwszy potomstwa.

Ów wszechstronnie wykształcony mąż stanu został przedstawiony na reprezentacyjnym portrecie ze zbiorów Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie w młodym wieku, w ujęciu popiersiowym (kompozycja w owalu), w modnej peruce typu en catogan na głowie, ubrany w dopasowany frak w kolorze szarozielonym z wyłożonym kołnierzem, zapięty na cyzelowane stalowe guziki. Wkoło szyi portretowany ma zawiązany biały fular z plisowanym żabotem. Na lewej piersi hrabiego spoczywa gwiazda Orderu Orła Białego. Tło gładkie, w odcieniach szarości.

Wizerunek stanowi być może autorskie powtórzenie dzieła przypisywanego Mateuszowi Tokarskiemu (1747-1807) (nr inw. Wil.1198), malarzowi na służbie króla Polski Stanisława Augusta Poniatowskiego lub jest naśladownictwem, wykonanym przez nieznanego autora według pierwowzoru. Obraz pochodzi ze zbiorów rodziny Potockich z Rosi.

Roman Ignacy Franciszek Potocki (1750-1809); Eustachy Potocki; Marianna z Kątskich (Kąckich) Potocka; Izabela Elżbieta Lubomirska (1755-1783); zbiory Potockich z Rosi; Roś; Mateusz Tokarski (1747-1807); król Polski Stanisław August Poniatowski; peruka typu en catogan.

Agnieszka Woźniak-Wieczorek