Wazon dekoracyjny

Wazon dekoracyjny z uchwytami w kształcie figur młodzieńców z rybimi ogonami stanowi jeden z elementów należących do całego zespołu rzeźbiarskiego sprowadzonego do Wilanowa ok. 1858 roku przez Augusta Potockiego. Do chwili obecnej w zbiorach wilanowskich zachowały się 3 identyczne wazony. Dwa z nich flankują kamienną ławę w Gaju Akademosa, jeden przechowywany jest w pawilonie rzeźby. Pierwotnie było ich prawdopodobnie 6 i ustawione były przez hr. Augustową Potocką na balustradzie tarasu wschodniego pałacu wilanowskiego.

Z zachowanych materiałów archiwalnych dowiadujemy się, iż obiekty powstały w wytwórni Ernsta Marcha w Charlottenburgu. Początkowo firma specjalizowała się w produkcji naczyń dla przemysłu spożywczego, wytwarzała doniczki na kwiaty i dekoracyjne wazy. W latach 40. XIX wieku główną część produkcji stanowiła ceramika architektoniczna, tj. kapitale kolumn, ornamenty, balustrady, a także figury i wazy ogrodowe. Materiał charakteryzujący się dużą mrozoodpornością oraz znaczną odpornością na zasiedlenie przez mchy i porosty, był często stosowany w architekturze przez architektów takiej miary, jak Karl Friedrich Schinkel, Ludwig Persius i Ferdinand Hesse, a w rzeźbie ogrodowej wykorzystywany był przez Christiana Daniela Raucha.

Pochodzące z Charlottenburga rzeźby figuralne, wazony, jak i elementy małej architektury ogrodowej w większości zostały umieszczone w Ogrodzie Różanym. Należą do nich: cztery posągi alegoryczne (Pszczelarstwo, Rolnictwo, Rybołówstwo, Zgoda), dwie pary puttów, flankujące schody na pergolę (oryginały eksponowane w Pawilonie Rzeźby), dwa posągi psów oraz posąg Wiktorii.

Dobór tematyki rzeźb, jak również umieszczenie ich w ogrodzie sąsiadującym bezpośrednio z prywatnymi apartamentami Potockich wskazuje nie tylko na świetną orientację w ówczesnych, najświeższych trendach sztuki rzeźbiarskiej, ale jest również odzwierciedleniem osobistych upodobań właścicieli rezydencji.