Lublin

Czasem o zdjęciu decyduje chwila, przypadek. Jak w przypadku „pięknie pociętej światłem” bramy domu przy ulicy Jezuickiej w Lublinie, o której Tadeusz Rolke mówił: „takie właśnie było tam światło i ja to zauważyłem. (…) Nie, ja nie aranżuję zdjęć. (…) To po prostu prześwit w rozsypującej się budowli, który prowadzi na podwórko. Stwarza to głębię i daje pewną nadzieję w tym smutku. Wiele osób uważa te zdjęcia za smutne. Ja nie” (http://www.rosikonpress.com/wywiad_449/Tadeusz_Rolke.html, dostęp 18.11.2020).

Przez szczeliny w przymkniętych odrzwiach dwuskrzydłowej bramy i furtki wejściowej padają promienie słońca, rysując na posadzce i ścianie świetliste linie i geometryczne figury.

Renata Piątkowska