Imbryk z pokrywą

Porcelanowy imbryk do kawy w formie stożka ściętego u góry z płaską pokrywką zwieńczoną gałką, przymocowaną do korpusu niewielkim zawiasem. Naczynie spoczywa na trzech nóżkach w kształcie trójliścia. Z przodu, w dolnej partii brzuśca, przymocowano metalowy kranik z kurkiem. Z tyłu przytwierdzono duże ucho o prostokątnym przekroju. Szlachetna biel porcelany została ozdobiona stosunkową oszczędną ornamentyką japońskiego imari. Imbryk zdobią kobaltowe pasy ze złotą stylizowaną arabeską, delikatna wić kudzu z parą ptactwa i czerwone rezerwy z białym motywem kwiatu lotosu. Rezerwą określa się pole wyodrębnione krawędzią, wypełnione dekoracją.

Imbryczek z jego dekoracją jest przykładem zdobienia nazywanego „Imari”, czyli porcelany wytwarzanej w Arita na wyspie Kiusiu. Określenie Imari pochodzi od nazwy portu, z którego wypływały statki z japońskimi wyrobami eksportowymi. Kolorystyka charakterystyczna dla porcelany typu Imari obejmowała podszkliwny kobalt i naszkliwną czerwień żelazową i złocenia. Wyroby dalekowschodnie były niezwykle cenione i pożądane w Europie, dlatego też od XVII wieku produkowano je z przeznaczeniem na rynek europejski jako naczynia dekoracyjne.

Przypuszczalnie imbryczek zdobił dawne Pokoje Chińskie zlokalizowane na piętrze korpusu pałacu, zaprojektowane i zaaranżowane przez Stanisława Kostkę Potockiego.