Szyfonierka

Szyfonierka do przechowywania delikatnych części damskiej garderoby, jak szale, koronki, kołnierzyki, czepki jak sama nazwa wskazuje w większości wykonane z szyfonu. Opisywany mebel przypuszczalnie należał do wyposażenia apartamentu ks. Izabeli Lubomirskiej.

Prosta, prostopadłościenna, wąska szafka z drewnianym blatem o kształcie prostokąta mieści cztery jednokomorowe szuflady różnej wielkości ustawione w kolumnie, jedna nad drugą. Największa znajduje się najniżej, kolejne umieszczone wyżej są coraz niższe. Szyfonierka stoi na niskim cokole którego narożniki pełnią rolę nóżek. Dolna krawędź mebla wycięta faliście z zaznaczeniem głównej osi symetrii. Powierzchnia części konstrukcyjnych mebla bejcowana na kolor mahoniu. Polerowana politura nadała jej połysk. Odmienną dekorację ciekawą fakturowo zastosowano na  przednich ściankach szuflad; ich powierzchnię zdobią cienkie półwałeczki ułożone pionowo, równolegle obok siebie uzyskując dyskretne urozmaicenie kolorystyczne. Trzyosiowa kompozycja dekoracji odnosi się do części fasadowej i akcentowana była złoconymi, okrągłymi plakietkami w narożach szuflad oraz nie zachowanymi do dzisiaj szyldzikami ich zamków na głównej osi fasady. Niestety, nie wszystkie złocone dekoracje zachowały się do dzisiaj.

AK

wilanowska kolekcja, warsztat polski.