Wazon balasowy (z garnituru)

Ośmioboczny wazon balasowy z wysoką podstawą oraz wybrzuszonym korpusem, w dekoracji wykonanej podszkliwnie ciemnobłękitnym kobaltem, stanowił pierwotnie część większego dekoracyjnego garnituru.

W Europie w XVII i XVIII wieku zaczęły powstawać licznie manufaktury fajansu, w których produkowano naczynia naśladujące białe złoto – porcelanę importowaną z Chin oraz Japonii. Początkowo wytwarzane naczynia były pokrywane dalekowschodnią dekoracją, jednak szybko nowo powstające manufaktury wprowadziły rodzime motywy, złożone z kwiatowych oraz figuralnych kompozycji, trafiające w gusta Europejczyków. Wysoki koszt produkcji białego złota przyczynił się do szybkiego spopularyzowania wyrobów fajansowych, na które mogli sobie pozwolić mniej zamożni. Tym samym naczynia fajansowe pochodzące z europejskich manufaktur stały się zamiennikami nieosiągalnych, ale wciąż modnych dalekowschodnich wyrobów porcelanowych. Wzrost popularności wyrobów ceramicznych przyczynił się również do nieustannych prób podejmowanych przez garncarzy, mających na celu udoskonalenie masy przeznaczonej do produkcji zastaw stołowych, waz czy figurek.

Szybko rozwijające się nowe technologie spowodowały, iż już pod koniec XVIII stulecia znaczna część funkcjonujących w Europie wytwórni fajansu zaczęła bankrutować, a to z powodu coraz popularniejszych wyrobów z tak zwanego fajansu delikatnego, wynalezionego w Anglii, a także wyrobów francuskich oraz niemieckich. Tym samym w krótkim czasie fajans delikatny (nazywany też angielskim) zdominował europejski rynek wyrobów ceramicznych.