Rondel zdobiony

Rzymski brązowy rondelek znaleziony w miejscowości Sierosław stanowił element wyposażenia bogatego grobu szkieletowego nakrytego brukiem kamiennym. Pochówek został odkryty przypadkowo w latach dziewięćdziesiątych XIX wieku podczas wybierania piasku. Pierwotnie zawierał dwa naczynia z brązu (drugie zachowało się we fragmentach), cztery fibule z brązu, srebrną szpilę, igłę z brązu oraz dwa brązowe okucia pasa. Pod koniec drugiej wojny światowej przedmioty ze zostały ewakuowane ze szczecińskiego muzeum. Obecnie zespół przedmiotów z grobu w Sierosławiu jest uszczuplony o jedną zapinkę, która najprawdopodobniej zaginęła podczas kolejnych przenosin i wzbogacony o fragment ceramiki, który prawdopodobnie nie należał do pierwotnego wyposażenia pochówku. Prezentowany rondelek ma płaskie dno oraz przewężony uchwyt z otworem. Jest zdobiony pod wylewem płytkimi dookolnymi liniami rytymi. Podobnie ornamentowany jest uchwyt wzdłuż krawędzi. Grób z Sierosławia należy łączyć z ludnością tzw. grupy gustowskiej i datować na 2. połowę I wieku. Rondel należy do grupy importów rzymskich pojawiających się na terenach poza granicami Cesarstwa Rzymskiego w efekcie tzw. „fali słowackieją”. Został wyprodukowany najprawdopodobniej w Kapui koło Neapolu, znanym italskim ośrodku odlewniczym, produkującym naczynia z brązu i srebra. Obecność w grobie z Sierosławia licznych przedmiotów importowanych świadczy o rozległości kontaktów handlowych ludności zamieszkującej w tym czasie Pomorze Zachodnie.

Monika Witek