Sitko

Sitko z blachy cynowanej pochodzi z początku XX wieku, z kolekcji Potockich. Sitko niewielkie w kształcie stożka z uchwytem. Stożek dziurkowany o zaokrąglonym wierzchołku, z boku widoczne łączenie blachy. Podstawa stożka z gładkiej blachy z dolną krawędzią zawiniętą na zewnątrz w rulonik. Uchwyt niezbyt długi, płaski o zaokrąglonych brzegach przytwierdzony do sitka za pomocą dwóch nitów i rozszerzający się przy zakończeniu, z okrągłym otworem do zawieszania. Na obu stronach sitka ślady po cynowaniu. Kuchnia, według niektórych opinii to nie tylko miejsce, w który przygotowane są potrawy, ale to serce domu, gdzie wszyscy się spotykają, wymieniają uwagi, pomysły, miejsce w którym spaja się rodzina. W bogatych domach, dworach, pałacach były Kuchnie wszechstronnie  wyposażone nie tylko w różnego rodzaju paleniska, piece (piec do pieczywa, ciast, mięsa, rożna) ale i akcesoria typu garnki, patelnie, rondle. W bogatych domach bywało po kilka kuchni spełniających specjalistyczne funkcje oraz często osobno pomieszczenie po parzenia kawy. W skład wyposażenia kuchni wchodziły przeróżne naczynia (często bogato zdobione) przeznaczone do przygotowywania różnych potraw jak wanienki do ryb, rondle, saganki, kociołki, czajniki , a także, najbardziej zdobione formy do legumin, budyniów, ciast (formy do bab), galaret czy tasaki służące do rozdzielania mięsa m.in. tak jak w muzeum zdobione sylwetkami zwierząt czy ich głów. W kuchni potrzebne też były różnorodne drobniejsze naczynia jak sitka, durszlaki, cedzaki, które zresztą używane są do dziś i nic nie straciły na popularności. Omawiane sitko jest eksponowane na Korytarzu Wschodnim II p wśród innych naczyń, pozostałości po  nieistniejących kuchniach zamkowych.

Przemysław Kucia