Żardiniera

Żardiniera, czyli naczynie do przechowywania owoców, może być przedmiotem banalnym, na przykład szklaną prostą misą o czysto utylitarnej funkcji. Przedmiot, który mamy przed sobą, taki nie jest. To arcydzieło sztuki szklarskiej i manifestacja stylu sztuki przełomu XIX i XX wieku – secesji. Na korpusie płaskiego cylindrycznego naczynia znajdujemy sygnaturę Gallé. Autor to Émile Gallé, żyjący w latach 1846–1904 projektant i twórca wyrobów ze szkła, ceramiki, biżuterii i mebli. Współzałożyciel i główny przedstawiciel szkoły z Nancy, miejsca w którym rodziła się secesja.

Chociaż początkowo studiował filozofię i botanikę, zdecydował się jednak na kontynuowanie tradycji rodzinnej – ojciec miał pracownię ceramiki i szkła. Osiedlił się i założył hutę szkła w Nancy. Doskonaląc umiejętności w obróbce szkła, rozwinął własny oryginalny styl opierający się na skomplikowanych technikach wytwarzania szkła: barwieniu, szlifowaniu i trawieniu. Wtapiał w szkło metale i inne materiały, zatapiał w nim folie. Wprowadzał do masy szklanej pęcherzyki powietrza. Stosował technikę szkła warstwowego. Z zastosowaniem tych złożonych technik tworzył dekoracje z motywami roślinnymi – głównie kwiatowymi, sięgał do świata owadów i stworzeń morskich. Zdobienia jego szkieł operują kontrastami powierzchni błyszczących i matowych, reliefem i zróżnicowaniem barwnym, uzyskiwanym poprzez odsłanianie różnych warstw kolorowego szkła, nakładanych jedna na drugą. Jego naturalistyczny styl dekoracji, z dominacją motywów kwiatowych, stanowi kwintesencję secesji.

Nasza żardiniera jest doskonałym tego przykładem. Wykonano ją z grubościennego, bezbarwnego, matowanego szkła. Na nie nałożono warstwę w kolorze liliowym, w której wytrawiono motyw roślinny. Gałązka kwitnącej fuksji oplata niski korpus naczynia. Mamy przed sobą przykład dojrzałego stylu Gallé i francuskiej secesji.