Mädchenkopf | Głowa dziewczyny II (Głowa kobiety)

Kompozycja Aleksandra Kanoldta przedstawia głowę młodej kobiety o wydłużonej, tak zwanej końskiej twarzy. Jest to druga wersja portretu nieznanej osoby. Kobieta patrzy w dal pełnym melancholii spojrzeniem, jakby wspominała coś, co już minęło, za czym daremnie tęskni. Rysy jej twarzy zostały oddane bardzo oszczędnie, wyraźną delikatnie cieniowaną kreską. Duże, głęboko osadzone oczy, regularne łuki brwi, mocny, długi i garbaty nos, małe i wypukłe wargi oraz wystające kości jarzmowe precyzyjnie oddają indywidualność portretowanej osoby. Fryzura „na chłopczycę” odpowiada ówczesnej modzie kobiecej, popularnej wśród kobiet młodych, o niezależnych charakterach. Brak tła nadaje grafice charakter studium, ale forma jest bardzo dopracowana. Kompozycja z jednakową dokładnością traktująca fizyczną stronę modelki, jak i jej psychikę należy do kierunku Neue Sachlichkeit (Nowej Rzeczowości), ale dekoracyjne loki zakręconych u dołu włosów rysowane płynnymi, fantazyjnie prowadzonymi liniami są wspomnieniem stylu secesji.

Grafika została wykonana w 1927 roku techniką litografii kredkowej i wydrukowana na cienkim papierze japońskim. Sygnatura ołówkiem potwierdza udział artysty w wykonaniu odbitki i informuje, że jest to 32 praca z tego roku.

Aleksander Kanoldt urodził się w 1887 roku we Fryburgu Bryzgowijskim, zmarł w 1945 roku w Tegernsee. Studiował w Szkole Sztuki w Karlsruhe. Początkowo osiadł w Monachium, gdzie należał do grona ekspresjonistów. W 1913 roku przyłączył się do Münchener Neue Secession (Nowej Secesji Monachijskiej). W rezultacie pobytu we Włoszech po pierwszej wojnie światowej jego styl ewoluował w stronę rozwijającego się w okresie międzywojennym kierunku Neue Sachlichkeit (Nowa Rzeczowość). Od 1925 pracował jako pedagog we Wrocławiu, a potem w Berlinie.

Ewa Gwiazdowska