![MNS/E/945/2 Ciężarek do sieci - ujęcie z góry; Ciężarek do obciążania sieci wykonany z szarego kamienia o gładkiej powierzchni. Kamień otoczony żelaznym, kutym pierścieniem, którego końce nie łączą się ze sobą (wtórne uszkodzenie metalu). W części górnej pierścień wystaje poza obręb kamienia tworząc pętlę, w której zamocowane jest, również wykonane z kutego żelaza, trójkątne ogniwo z zaokrąglonymi kątami i bokami.](/brepo/panel_repo/2023/02/23/nc5dqq/contain-360-1000-max-mns-e-945-2-diga2902-m.jpg)
Ciężarek do sieci
1880 — 1920
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Jest częścią kolekcji: Tradycyjne rybołówstwo
Połów ryb za pomocą narzędzi wyposażonych w haczyki znany jest od dawna we wszystkich prawie kulturach świata. Najprostszymi narzędziami haczykowymi są wędki złożone z wędziska, sznurka i haczyka. W tradycyjnym rybołówstwie używano także wędek tzw. pływających, bez wędziska. Długi sznur zakończony haczykiem był nawijany na kawałek drewna lub pęczek sitowia. Rybacy łowili takimi wędkami rozrzucając je na wodzie, w której swobodnie pływały, zimą w przeręblach. Na Pomorzu były powszechnie używane i nosiły pochodzącą z języka niemieckiego nazwę „pupy”. Najpopularniejszym narzędziami haczykowymi na Pomorzu w początkach XX wieku były zwykłe sznury z haczykami na końcach. Używano ich zarówno na wodach śródlądowych jak i na morzu, do połowu różnych gatunków ryb, m.in. fląder, dorszy i węgorzy. Jak wskazuje sama nazwa, składały się z długiego sznura oraz przywiązanych do niego krótszych sznurków zakończonych haczykami. W zależności od gatunku ryb, które chciano złowić, sznury były umieszczane na odpowiedniej głębokości regulowanej rozmieszczeniem pływaków i ciężarków. Na końcach sznurków doczepionych do liny głównej znajdowały się różnej wielkości haczyki z przynętą. W połów takimi sznurami zaangażowane były całe rodziny. Żony, matki i dzieci rybaków szukały przynęty, nabijały ją na haczyki, a po zakończonym połowie rozplątywały i czyściły sznury. W kolekcji Działu Etnografii Pomorza Muzeum Narodowego w Szczecinie znajdują się trzy mosiężne haczyki z 1. połowy XX wieku. Są wyrobami fabrycznymi. Nazwa zakładu, w którym zostały wykonane nie jest znana. Każdy z nich ma zadzior oraz przypon, czyli element łączący haczyk ze sznurem. Przed wojną haczyki należały do zbiorów Pommersches Landesmuseum Stettin.
Agnieszka Słowińska
Autor / wytwórca
Rodzaj obiektu
sprzęt rybacki, haczyk
Technika
wyrób fabryczny
Tworzywo / materiał
mosiądz
Pochodzenie / sposób pozyskania
pozyskanie własne
Czas powstania / datowanie
Miejsce powstania / znalezienia
Właściciel
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Numer identyfikacyjny
Lokalizacja / status
1880 — 1920
Muzeum Narodowe w Szczecinie
1930 — 1940
Muzeum Narodowe w Szczecinie
1910 — 1930
Muzeum Narodowe w Szczecinie
odkryj ten TEMAT
Muzeum Narodowe w Szczecinie
odkryj tę ŚCIEŻKĘ
Ścieżka edukacyjna