![MNS/SE-M/654 portret kobiecy - ujęcie z przodu; Kompozycja w układzie poziomym. Uogólniony w formie portret kobiety ujętej do pasa, en face. Podłużna twarz określona grubym konturem czerni. Biała twarz modelowana szarością, bialay zawój na głowie z rysunkiem czerni. Na długiej szyi stojący kołnierz w pionowe pasy karminowe i białe z pionowymi granatowymi paskami. Suknia w pionowe pasy, białe, seledynowe na bieli, rozdzielone pionami czerni. W lewej ręce, zgiętej w łokciu , szaro-biała filiżanka ze spodkiem. Popiersie kobiety na prostokącie czerni. Po lewej, przy bocznej krawędzi pas oranżu z kratką szarości.](/brepo/panel_repo/2022/04/07/qtkrmj/contain-360-1000-max-mns-se-m-654-dscf6280-ppp.jpg)
Głowa–popiersie
1957
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Jest częścią kolekcji: Europejscy klasycy nowoczesności
Szczecinianin Gustav Wimmer uczył się kupiectwa, równocześnie pobierając lekcje rysunku u Reinholda Hoberga. Aby kontynuować edukację artystyczną wyjechał do Berlina – w latach 1897–1901 studiował w tamtejszej akademii. Odbył podróż studyjną po Włoszech, odwiedzając m.in. Rzym i Florencję. Po studiach powrócił do Szczecina. W 1913 roku, w nowo otwartym szczecińskim Muzeum Miejskim zaprezentowano jego obraz Letni dzień w Puszczy Bukowej. W 1937 roku Szczecińskie Towarzystwo Muzealne z okazji 60. urodzin malarza zorganizowało retrospektywną wystawę jego twórczości. W 1944 roku artysta ewakuował się do Heringsdorfu, wkrótce przeniósł się do Fryzji, zmarł w marcu 1964 roku w Kilonii.
Twórczość Wimmera jest dość jednorodna – wypełniają ją pomorskie krajobrazy, wpisujące się w nastrój fin de siécle'u. Dzieła są świadectwem wierności własnemu stylowi, potwierdzającemu wrażliwość artysty na światło i barwę. Jej wyrazem jest rozmywająca się forma, barwna mgła. Poza pejzażami w dorobku Wimmera odnaleźć można portrety. Znajdujący się w zbiorach Muzeum Narodowego w Szczecinie Portret matki w czarnej sukni powstał 1931 roku, krótko po jej śmierci. Na subtelnie złamanym jasną zielenią, szarym tle przedstawiona została kobieta o siwych włosach, upiętych w mały kok. Ubrana jest w skromną, zapiętą pod szyją, czarną suknię, z niewielką koralową broszą. Uwagę widza zwraca pełne spokoju i dostojeństwa spojrzenie postaci. Znanych jest jeszcze kilka innych przedstawień matki artysty. W 1901 roku powstała para grafik, przedstawiających portretowo ujęte głowy rodziców. Z 1910 roku pochodzi niewielki, wykonany na drewnianym podobraziu Portret matki, kolejny zaś to malowane techniką olejną na płótnie wielkoformatowe przedstawienie Portret matki w lesie z 1915 roku. Zachował się jeszcze szkic olejny na tekturze z 1919 roku. Ostatni z portretów matki z ok. 1939 roku – Autoportret z matką znany jest jedynie ze źródeł, został bowiem pocięty przez malarza.
Dariusz Kacprzak
Autor / wytwórca
Wymiary
cały obiekt: wysokość: 59 cm, szerokość: 50.8 cm
Rodzaj obiektu
obraz
Technika
technika olejna
Tworzywo / materiał
deska drewniana
Pochodzenie / sposób pozyskania
pozyskanie własne
Czas powstania / datowanie
Miejsce powstania / znalezienia
Właściciel
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Numer identyfikacyjny
Lokalizacja / status
1957
Muzeum Narodowe w Szczecinie
1934
Muzeum Narodowe w Lublinie
między 1913 — 1920
Muzeum Narodowe w Szczecinie
odkryj ten TEMAT
Muzeum Okręgowe w Toruniu
odkryj tę ŚCIEŻKĘ
Ścieżka edukacyjna