![MNS/Rz/1714 Puffer (pistolet z zamkiem kołowym) - ujęcie z przodu; Lufa stalowa w części dennej ośmioboczna dalej gładka, przy wylocie pogrubiona. Panewka posiada przesuwaną pokrywę z walcowatym uchwytem. Kurek i śruby mocujące jego sprężynę połączone stalowym ramieniem. Łoże z jasnego drewna przyciemnionego na kolor brązowy, o fakturze przypominającej wytłaczaną skórę. Kolba lekko pochylona, zakończona kolistą drewnianą głowicą. Widoczne ozdobne rozety z kości, zdobione motywem czterolistnej koniczyny.](/brepo/panel_repo/2023/02/24/0weflh/contain-360-1000-max-mns-rz-1714-diga4523-m.jpg)
Puffer (pistolet z zamkiem kołowym)
1588 — 1591
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Jest częścią kolekcji: Europejscy klasycy nowoczesności
Leon Kapliński pochodzący z ziemiańskiej rodziny o masońskich tradycjach rozpoczął kształcenie akademickie w 1845 roku jako student filozofii Królewskiego Uniwersytetu we Wrocławiu. W tym czasie zaprzyjaźnił się z hrabią Sewerynem Mielżyńskim – wielkopolskim działaczem patriotycznym, kolekcjonerem i malarzem. Mielżyński, ukształtowany w genewskim środowisku rozwijającym zasady juste milieu (sztuki środka), wprowadził Kaplińskiego w arkana stylu niespiesznie ewoluującego od romantyzmu do akademizmu. Młody malarz, po zaangażowaniu w kilku związkach konspiracyjnych oraz udziale w Wiośnie Ludów, osiadłszy w 1849 lub 1850 roku w Paryżu, mógł się poświęcić szeroko pojętej kulturze. W Szkole Sztuk Pięknych uczył się pod kierunkiem reprezentanta historyzmu Josepha Nicolasa Robert-Fleury’ego, a następnie w prywatnej pracowni „zimnego” romantyka Ary’ego Scheffera. Obok malarstwa uprawiał także literaturę, do której, w opinii ówczesnej krytyki, miał większe predyspozycje. Stąd powstały pod koniec życia autoportret Kaplińskiego przedstawia mężczyznę o zmęczonej, zatroskanej twarzy, wspartego o gotycki grobowiec z wizerunkiem leżącego rycerza. Figura kawalera świątyni, członka średniowiecznego zakonu walczącego w imieniu chrześcijaństwa, stała się dla Polaków popularnym motywem: owianą legendą historię potężnego niegdyś zgromadzenia, rozwiązanego podstępem przez chciwą władzę świecką, utożsamiano z tragicznymi dziejami Rzeczypospolitej. Kostium Kaplińskiego – zbroja, miecz, butla pielgrzymia, a przede wszystkim tunika i płaszcz z czerwonym krzyżem – odwołuje z jednej strony do patriotycznie i mesjanistycznie nastrojonej twórczości pisarskiej Zygmunta Krasińskiego oraz templariackiej spuścizny rozwijanej przez ruch wolnomularski. Z drugiej strony przyobleka wątłą postać rozgoryczonego brakiem należnej sławy malarza i poety, pozostającego w cieniu swych przyjaciół z kręgu paryskiej emigracji, Henryka Rodakowskiego i Cypriana Kamila Norwida.
Szymon Piotr Kubiak
Autor / wytwórca
Wymiary
cały obiekt: wysokość: 143 cm, szerokość: 109 cm
Rodzaj obiektu
obraz
Technika
technika olejna
Tworzywo / materiał
płótno
Pochodzenie / sposób pozyskania
zakup
Czas powstania / datowanie
Miejsce powstania / znalezienia
Właściciel
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Numer identyfikacyjny
Lokalizacja / status
1588 — 1591
Muzeum Narodowe w Szczecinie
1900 — 1940
Muzeum Narodowe w Szczecinie
XVIII/XIX wiek
Muzeum – Zamek w Łańcucie
odkryj ten TEMAT
Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie
odkryj tę ŚCIEŻKĘ
Ścieżka edukacyjna