Tłok pieczętny

Cechy rzemieślnicze pełniły niezwykle istotne funkcje w życiu społeczności miejskich. Organizacje te nie tylko kontrolowały jakość i ustalały ceny produktów, ale określały również zasady awansu zawodowego oraz uczestniczyły w życiu pozazawodowym rzemieślników i ich rodzin. Władze cechów dbały , aby członkowie godnie reprezentowali swoją korporację, zaś sam cech był instytucją poważaną w środowisku. Budowaniu wizerunku organizacji miały pomóc również efektowne pieczęcie, którymi stemplowano dokumenty. Wizerunki napieczętne miały za zadanie ukazać nie tylko profil prowadzonej działalności gospodarczej, ale również przekazać informację, że członkowie organizacji to ludzie cieszący się poważaniem, kompetentni w swoim fachu. Takie właśnie przesłanie niesie efektowna pieczęć młynarzy ze Stargardu. Umiejętności młynarzy nie ograniczały się do mielenia mąki. Znali się na budowie i zasadzie działania młyna, a ponieważ większość mechanizmów wykonana była z drewna, młynarze musieli opanować także umiejętności ciesielskie. Dlatego też na pieczęciach oprócz zasadniczej części napędowej młyna, czyli koła młyńskiego, pojawiają się narzędzia charakterystyczne dla zawodów związanych z obróbką drewna – topory ciesielskie, dłuta, kątowniki, miarki, poziomice czy cyrkle. Przedmioty te widoczne są także na pieczęci młynarzy stargardzkich. Udostojnieniu godła służą elementy dodatkowe. Dwa gryfy występujące w roli trzymaczy godła stanowią czytelną aluzję do heraldyki pomorskiej, zaś korona wieńcząca godło do szlachetności wykonywanej pracy i jej ważnej roli w lokalnym środowisku.

Mieszko Pawłowski