10 miliardów marek

10 miliardów marek, Bobolice, 1923 r.

Jesień 1923 r. była w Rzeszy Niemieckiej szczytową fazą inflacji. Ciągły dodruk papierowej marki oraz inflacyjny wzrost cen spowodował konieczność emisji coraz większych ilości banknotów o coraz wyższych nominałach. Dotyczyło to tak oficjalnych emisji, jak i pieniędzy zastępczych. W obiegu kursowały bony wartości najpierw dziesiątek, a potem setek miliardów marek. Późną jesienią do obiegu weszły nominały bilionowe. Wydanie pieniędzy zastępczych opiewających na miliardy marek stało się również udziałem miasta Bobolic. Na podstawie uchwały z 26 października 1923 r. magistrat zlecił druk pieniędzy zastępczych o nominałach 5, 10, 20, 25 i 50 miliardów marek. Szata graficzna wszystkich bonów była niemal identyczna, zwłaszcza że zastosowano słowne oznaczenie nominału. Zgodnie z praktyką minimalizacji kosztów bony wydrukowano jednostronnie na papierze pozbawionym znaków wodnych. W celu ułatwienia identyfikacji poszczególnych wartości, każdemu nominałowi przydzielono inny kolor papieru: 5 miliardów wydano na papierze niebieskim, 20 na czerwonym, 25 na białym, a 50 miliardów na zielonym. Bony posiadały numerację kolejną i były ostemplowane faksymile podpisu osoby odpowiedzialnej za emisję. Egzemplarze wartości 50 miliardów marek były także podpisywane ręcznie. Prezentowany bon wartości 10 miliardów marek wydrukowano na papierze brązowym. Tak jak cała emisja, miał on dwumiesięczny okres ważności. Do dnia 31 grudnia 1923 r. roku kasa miejska zobowiązywała się wypłacić okazicielowi bonu równowartość 10 miliardów marek w oficjalnych banknotach.

Mieszko Pawłowski