Teatr Wielki

Budynek Teatru Wielkiego wzniesiono w latach 1825-1833 w stylu klasycystycznym. Pierwotny projekt wykonał Antonio Corazzi z późniejszymi zmianami Ludwika Kozubowskiego. Uprzednio w latach 20-tych XIX wieku w miejscu obecnego gmachu mieścił się kompleks handlowo-usługowo-hotelowy. Pierwsze przedstawienie w nowo otwartym teatrze odbyło się 24 lutego 1833 roku. W kolejnych latach gmach Teatru ulegał wielu przebudowom i modernizacjom. W 1939 roku w czasie obrony Warszawy budynek Teatru został zbombardowany, ocalała fasada oraz lewe skrzydło. W czasie powstania warszawskiego ocalała część budynku została uszkodzona a w czasie kapitulacji wysadzona przez Niemców. W roku 1947 rozpoczęły się prace nad odbudowa fragmentarycznie zachowanego skrzydła południowego. Na początku lat 50- tych rozpoczęto prace nad odbudowa zniszczonego gmachu. Powstała jedna z największych scen operowych na świecie. Teatr Wielki miał być jedną z najnowocześniejszych scen w Europie. Uroczystego otwarcia odbyło się 19 listopada 1965 roku.

Fotografia przedstawia częściowo zniszczony budynek Teatru Wielkiego.

Zdjęcie pochodzi z albumu książąt Lubomirskich z Przeworska.