Oprawka drewniana

Trzonek – rękojeść żelaznego narzędzia, to walcowaty drewniany przedmiot z czworobocznym otworem na jednym z końców, w którym osadzone było szydło do przebijania otworów w skórze lub punca do wybijania ornamentu na przedmiotach metalowych. Wyróżnia go efektowne i staranne zdobienie w postaci plecionki oraz dookolnych linii rytych, charakterystyczne dla skandynawskiej sztuki okresu wikińskiego określanej mianem Borre. Głównymi motywami zdobniczymi tego stylu, jakie występują na przedmiotach użytkowych, takich jak rękojeści narzędzi, łyżki, talerze, biżuteria są wstęgowe plecionki tworzące tzw. splot pierścieniowo-łańcuchowy, a także czworonożne bestie i zwierzęta z wykręconymi do tyłu łbami. Nazwa stylu pochodzi od wsi Borre w Norwegii, gdzie w jednym z kurhanów z okresu wikińskiego zostały odkryte między innymi złocone brązowe okucia uzdy zdobione w ten charakterystyczny sposób. Wyroby dekorowane w stylu Borre datuje się na koniec IX do 2. połowy X wieku, a na terenach poza Skandynawią do XI stulecia. Na południowym wybrzeżu Bałtyku przedmioty zdobione w stylu Borre uważane są za importy lub wyroby skandynawskich rzemieślników osiadłych w ośrodkach rzemieślniczo-handlowych.

Grzegorz Durdyń