Rękawiczka - mitenka

Rękawiczka bezpalcowa, tzw. mitenka, to element pyrzyckiego stroju ludowego. Jest to zarazem część garderoby, której w stosunkowo skromnym zasobie opracowań związanych ze strojem pyrzyckim nie poświęca się w zasadzie uwagi. Zauważamy ją na ikonografii z 2. połowy XIX i początków XX wieku, która pokazuje pyrzyczanki przede wszystkim z odkrytymi dłońmi lub ze schowanymi w futrzanej mufce, będącej elementem stroju już w 1. połowie XIX wieku. Nie wiemy więc, czy w mufce kryją się także rękawiczki. Na nielicznych ilustracjach i zdjęciach z okresu późniejszego widać zielone mitenki, takie jak rękawiczka ze zbiorów muzeum szczecińskiego.

Nasz cenny egzemplarz wykonano z cienkiej wełny z zastosowaniem czterech odrębnych ściegów dziewiarskich. Przy przegubie dłoni i przy każdym palcu wykończona jest w wyraźne ząbki. Jej niewielki rozmiar wskazuje, że mieściła się w niej dłoń szczupła, dziewczęca, nienawykła jeszcze do ciężkiej pracy wiejskiej gospodyni.

Grzbiet rękawiczki jest zdobiony wykonaną z kwadratowego kawałka płótna aplikacją, na której haftem płaskim kładzionym umieszczono kompozycję kwiatową. Subtelna i delikatna mieści wszystko to, o czym marzy młoda dziewczyna: tulipany – symbol bogactwa, róże – symbol kobiecości i płodności oraz niezapominajki, będące w tradycji ludowej znakiem pamięci i wierności.

Iwona Karwowska