Bryczka Opolszczyzny

Bryczka ze Śląska Cieszyńskiego wyprodukowana na początku XX wieku.
Pochodzi z kolekcji blisko 100 zaprzęgowych pojazdów konnych zgromadzonej przez muzeum w Łańcucie i wciąż otwartej. Należą do niej pojazdy zaprzęgowe od galowych do wiejskich, od osiemnasto - do dwudziestowiecznych. Pochodzą one przede wszystkim z zakupów muzealnych; tylko nieliczne zostały podarowane. W większości przeszły, należąc już do kolekcji muzealnej, generalną konserwację lub remonty. Bryczka podolska, którą muzeum zakupiło w 2008 roku zachowana jest w stanie oryginalnym. Pojazd o charakterze wyjazdowym, wiejskim do dwukonnego, lub pojedynczego zaprzęgu dla czterech osób. Ma drewnie, wasagowe nadwozie z żebrowaniem wypełnionym deskami, z dwoma analogicznymi jedno za drugim dwuosobowymi siedzeniami, zawieszonymi na skórzanych pasach. Siedzenia tapicerowane są oliwkową dermą z oparciami z kutego pręta- tylne z bryczkowym i przednie z poręczami bocznymi (wówczas siedzenie jest kozłem), przy których kute tulejki na mocowanie dodatkowego, mobilnego oparcia tylnego (wówczas jest siedzeniem dla powożącego właściciela). Po bokach przedniego siedzenia uchwyty na latarnie. Fordekiel prosty, drewniany z dwoma uszatymi uchwytami. Nad tylnymi kołami, płaskie, drewniane wachlarze. Części drewniane podwozia lakierowane na żółto z czarnym paskowaniem, części metalowe lakierowane na czarno. Nadwozie czarne z delikatnym żółtym paskowaniem (fordekiel ze stylizowana dekoracją), deski wypełniające skrzynię fladrowane. Części metalowe lakierowane na czarno.

Aldona Cholewianka-Kruszyńska