Ziegewagen

Ziegewagen to spacerowy powozik dla kilkuletnich dzieci z przełomu XIX i XX w. z kolekcji blisko 100 pojazdów konnych, zgromadzonej przez muzeum w Łańcucie i wciąż otwartej. Należą do niej pojazdy zaprzęgowe od galowych do wiejskich, od osiemnasto - do dwudziestowiecznych. Pochodzą one przede wszystkim z zakupów muzealnych; tylko nieliczne zostały podarowane. W większości przeszły, należąc już do kolekcji muzealnej, po generalną konserwację lub remonty. Ziegawen, który muzeum zakupiło w 2002 roku przeszedł tylko zachowawczą konserwację - ma jedynie zmienioną tapicerką i zrekonstruowaną jedną latarnię. Niezwykle oryginalny i rzadki spacerowy powozik dla dzieci tzw. Ziegewagen, przeznaczony do parzystego zaprzęgu jest wyjątkowo luksusowy; ze świecowymi latarenkami, zaciskowym, ręcznym hamulcem a nawet tylnym koziołkiem dla służącego. Jest zminiaturyzowanym do skali 2-5 letnich dzieci klasycznym powozem do samodzielnego powożenia, jakim był duc bez budy. Jego proweniencja jest nieznana. Do dziecięcych ekwipaży używano zaprzęgów złożonych z odpowiednio małych zwierząt. Najbardziej malownicze były ekwipaże kozie - bo zaprzęgano kozły o długiej sierści i efektownie wygiętych rogach. Taki zaprzęg stosowano właśnie do łańcuckiego powoziku, stąd jego, z niemieckiej nomenklatury zapożyczona nazwa Ziegewagen. Ale poza kozami do dziecięcych pojazdów zaprzęgano także kucyki czy osiołki.

Aldona Cholewianka-Kruszyńska