Sprzączka

W późnym średniowieczu prestiżowym elementem stroju był pas taliowy lub biodrowy. Zamożni mieszczanie mogli pozwolić sobie na posiadanie pasów bogato zdobionych aplikacjami z metali szlachetnych. Najokazalej zdobiono sprzączki, których zadaniem było spinanie obu końców skórzanej lub tekstylnej taśmy pasa. Pod względem konstrukcyjnym sprzączka skła¬dała się z 2 elementów: kolca oraz ramki, która przybie¬rała różne kształty i miała różnego rodzaju zdobienia. Późnogotycka srebrna sprzączka pasa, złożona z kolca i ramki grawerowanej motywem winorośli, wchodziła w skład skarbu monet i ozdób odkrytego w 1999 roku na Podzamczu w Szczecinie podczas badań archeologicznych. Kosztowności, znajdujące się w trójnożnym metalowym kociołku, schowano pod posadzką kamienicy przy Targu Rybnym. Wszystkie przedmioty ze skarbu dotrwały do naszych czasów w bardzo dobrym stanie, z zachowanymi złoceniami. W średniowieczu zdobiony aplikacjami ze srebra i złota pas zajmował stosowne miejsce w zapisach testamentowych. Stanowił cenną pamiątkę rodzinną i jednocześnie był doskonałą lokatą kapitału. W niektórych przypadkach po śmierci właściciela zdobienia przetapiano i wykonywano z nich kielich mszalny, ofiarowywany następnie miejscowemu kościołowi.

Małgorzata Peszko