Korytarz Wschodni II piętro

Nazwy historyczne: „Kurytarz”
Nazwy inne: Korytarz
Czas powstania: konstrukcja ścian -1629-42 r., wystrój ze sztukateriami 1926-1929 r.; drzwi 1926- 1929 r.
Architekci: Tadeusz Stryjeński i Tadeusz Dachowski 1926-29
Artyści: dekoracje sygnowane w latach 1926-1929 przez malarzy-dekoratorów Wilhelma Rożaka i Michała Sitarza; drzwi - firma „Lamus” ze Lwowa

Korytarz zajmuje ¾ długości skrzydła wschodniego zamku. Korytarz w kształcie stosunkowo wąskiego, długiego prostokąta, posiada od strony zachodniej 6 kwadratowych okien wychodzących na dziedziniec wewnętrzny zamku. Okna dwuskrzydłowe, zamknięte łukiem odcinkowym, z drewnianym płotkiem i najprawdopodobniej wiedeńskimi drewnianymi żaluzjami. Między korytarzem wschodnim, a północnym znajduje się arkada ozdobiona stiukowym obramieniem z wolutowym kluczem. W ścianie zachodniej umieszczono dwuskrzydłowe drzwi prowadzące na kuchenną klatkę schodową, którą można zejść na niższe kondygnacje, aż do poziomu parteru. W ścianie wschodniej korytarza umieszczono cztery pary drzwi dwuskrzydłowych, prowadzących do pokoi mieszkalnych skrzydła wschodniego. Drzwi te, wykonane z drewna jesionowego, są płycinowe, politurowane, dekorowane wzorem kół w profilowanych obramieniach. Drzwi posiadają mosiężne klamki . W części południowej korytarza za ścianką działową z dużymi dwuskrzydłowymi drzwiami znajdują się pomieszczenia obecnie wykorzystywane jako magazyny muzealne. Ściany korytarza po konserwacji malowane w odcieniu różowo – ceglastym (przed konserwacją w kolorze żółtym). Między ścianami a sufitem wklęsła faseta stiukowa. Na suficie korytarza stiukowe sztukaterie w kształcie plecionki przypominającej sznur, w miejscach łączenia plecionki rozety w formie dużych kwiatów. Podłoga z dębowych klepek w skośną jodełkę. Na podstawie inwentarzy z początku drugiej połowy XIX w. możemy stwierdzić, że sufit i ściany były malowane, zaś podłoga była ułożona z „tarcic” w ukośną jodełkę. Korytarz był ogrzewany za pomocą pieca z lanego żelaza. W tym czasie z korytarza można było wejść do dwóch apartamentów: „Apartamentu 4” i „Apartamentu 5”. W ich skład chodziły pokoje mieszkalne, garderoby, przedsionki i korytarzyki. Pośrodku skrzydła mieściły się pomieszczenia służbowe, oraz mała klatka schodowa, umożliwiające zejście do garderoby i antresoli umieszczonej przy Apartamencie Paradnym na I piętrze. Obecny wystrój korytarza został zaprojektowany w latach 1926 – 29 przez Tadeusza Stryjeńskiego i Tadeusza Dachowskiego, wykonany przez firmy ze Lwowa i Warszawy. To wtedy podniesiono sufit, a ściany ozdobiono nie zachowaną dekoracją sztukatorską, wykonaną przez Wilhelma Rożaka i Michała Sitarza. Wystrój i wyposażenie korytarza zostało opisane w przewodniku Józefa Piotrowskiego z 1933 roku. Prace konserwatorskie przeprowadzono  w 1959 r.  w związku z zakładaniem centralnego ogrzewania w 1960 r. ściany pomalowano farbą olejną w kolorze żółto – beżowym.  Obecnie w Korytarzu Wschodnim eksponowane są naczynia miedziane pochodzące z nieistniejących kuchni zamkowych.

Podstawowa bibliografia:
•    Kossakowska – Szanajca Zofia, Majewska – Maszkowska Bożena, Zamek w Łańcucie, Warszawa 1964.
•    Omilanowska Małgorzata, Jakub Sito, Łańcut i okolice, [w]: Katalog Zabytków Sztuki w Polsce, Instytut Sztuki PAN, Warszawa 1994.
•    Piotrowski Józef, Zamek w Łańcucie, Lwów 1933.
•    Potocka Elżbieta, , Łańcut - wspomnienia od roku 1885 do roku 1915, [Pamiętnik, maszynopis w zbiorach Muzeum-Zamek w Łańcucie].
•    Kompleksowa Konserwacja wystroju wnętrz, Dokumentacja opisowa, 2014 – 2016, AC Konserwacja Zabytków.

Opracowanie: Przemysław Kucia