Wazon chiński

Wazon z grubej porcelany. Dno okrągłe, lekko wyodrębnione, brzusiec owoidalny (w kształcie jaja), szyja wydłużona, zakończoną brzegiem podobnym do nałożonej miseczki. Na szyi dwa uchwyty w kształcie stylizowanych smoków, czerwono - złotych. Dekoracja na białym tle w gamie barwnej „familie rose” - kwiaty, owoce, motyle oraz sceny z legend z okresu „Sześciu Dynastii” (III-VI wiek) Wnętrze turkusowo-zielone. Określenie porcelany z „rodzinny różanej” czyli familie rose zdefiniował w XIX wieku Albert Jacquemart i nie jest to zbieżne z chińskim, fachowym określeniem technologii zdobienia. Zwrot używany w Chinach to fencai, tłumaczone jako „kolory pudrowe” lub yangcai – „kolory obce”. Zastosowana różowa emalia pochodziła z koloidu złota odkrytego około 1670 roku i została sprowadzona do Chin około 1720 roku. Stosowano również  bardziej ogólny termin falangcai „kolory szkliwa” lub ruancai „miękkie kolory”. Dekorację w typie famille rose zaczęto stosować pod koniec lat 20 XVIII w. Najlepsze przykłady porcelany tego typu pochodzą z okresu Yongzheng (1723-1735). Pod koniec okresu Kangxi barwę różową zaczęto używać do malowania płatków kwiatów na porcelanie. Dekoracja ta stała się tak popularna w Europie, że w okresie rokoko nagminnie sprowadzano porcelanę tego typu na nasz kontynent. Porcelana, farby emaliowe na szkliwie. Chiny, wyrób eksportowy do Europy, XIX/XX wiek.